Biczfejs na środę

Biczfejs jednak nie zawsze jest strzelany przez Davida Villę i nie zawsze tez powiewa grozą. Są też te wykonywane przez ludzi próbujących pogodzić się z okrutnym losem, ludzi zawiedzionych swoim życiem doczesnym, mające w sobie więcej smutku niż gniewu, więcej melancholii niż egzaltowanej irytacji, a już na pewno z poziomie dramatyzmu biją wszystkie inne na głowę.

Czy Frank Lampard mógłby wyrazić swój obecny stan emocjonalny dobitniej niż za pomocą minorowej podkówki, zaciętego spojrzenia spod półprzymkniętych powiek i rączek ze zrezygnowaniem położonych na bioderkach? Nie wydaje nam się.

Gdzie jest JT i czemu jeszcze go nie przytulił?

(dzięki, blue at heart!)

"Co cztery biczfejsy to nie jeden...." mówi jednak w mailu do nas asiavolley, a my pozwolimy dodać od siebie "Są cztery siatkarskie biczfejsy, jest impreza". I to jaka. Bo kochane, tutaj nie Barcelona, na treningach nie ćwiczy się tego elementu, nie ma też głoszącego swoje nauki mistrza. Nasi chłopcy to samouki dopiero kształcące się w tej trudnej profesji, skurcze mięśni na ich twarzach to nie codzienność, doceńmy ich trud. Tym bardziej, że do tej pory myślałyśmy, że coś takiego jak "poczwórny grupowy siatkarski biczfejs" w przyrodzie nie występuje. Ale oddajmy głos asivolley:

Nasi przystojni siatkarze, jakże podziwiani z każdej strony, pokazali swoje kolejne oblicze. Nie sztuką jest załapać się na biczfejs w wykonaniu jednego siatkarza, ale żeby aż czterech na jednym zdjęciu?! Niemożliwe? A jednak! :D Coś w sam raz na środek tygodnia!:)

Karol, Gregor, Zibi i Mariusz wiedzą, jak poprawić humor... ;)

I tylko rączek na bioderkach brakuje nam do pełnej ekstazy.

Nie brakuje nam za to zupełnie niczego, gdy patrzymy na zdjęcie Michała Kubiaka sprezentowanego nam przez labradorkę, który choć pod siatką jak zwykle nie szaleje, to wcale się nie nudzi, a wolny czas wykorzystuje na głęboką refleksję nad okrucieństwem współczesnego świata.

Nie wiemy dlaczego, ale okulary jako gadżet dodają niesamowitej pasji temu biczfejsowi.