Mancini w wyjątkowej sytuacji
- Mancini zmienia wszystko - stwierdził dyrektor wykonawczy Milanu, Adriano Galliani. - Statystyki pokazują, że w europejskim futbolu po zatrudnieniu nowego trenera zespół odbija się na dwa, trzy mecze. To sprawi nam problemy i pomoże Interowi.
Filippo Inzaghi obawia się tego samego. Jeszcze przed zwolnieniem Mazzarriego w rozmowie z Christianem Vierim powiedział, że nie chce by zmiana w Interze dokonała się przed derbami.
Cel? Taki sam jak przed Mazzarrim - awans do europejskich pucharów. Liga Europy to minimum. A Mancini ma sporo do udowodnienia. - Bez Calciopoli [Mancini] nie wygrałby niczego. I to nie jest moja opinia, a fakt - stwierdził kilka miesięcy temu Gian Piero Gasperini, były trener Interu (obecnie prowadzi Genoę). I większość świata piłkarskiego się z nim zgadza.
Mancini w latach 2004-2008 zdobył z "Nerazzurri" trzy mistrzostwa. Ale jedno spadło mu z nieba (Juventus relegowano do Serie B, a punkty odebrano Milanowi). Przez to nie miał w kraju żadnej konkurencji. A z Juventusu Inter wyciągnął Patricka Vieirę oraz Zlatana Ibrahimovicia.
Szwed w pojedynkę wystarczał do rozbijania rywali w kraju. W swojej biografii pisał, jak po zdobyciu mistrzostwa w sezonie 2006/07 każdy z piłkarzy w szatni podchodził do Manciniego i mówił "dziękuję bardzo". Potem Mancini podszedł do Ibrahimovicia. Szwed powiedział tylko "proszę bardzo". Bo to jemu Inter zawdzięcza tamte sukcesy. W Serie A Mediolańczycy poradziliby sobie nawet bez trenera.
W Lidze Mistrzów gdzie bez trenera już się nie obędzie, Inter Manciniego zupełnie sobie nie radził. Odpadł w ćwierćfinale z Milanem oraz Villarrealem i w 1/8 finału z Ajaksem oraz Liverpoolem. W tym czasie Milan, który w Serie A radził sobie niezbyt dobrze, zdołał wygrać Ligę Mistrzów.
W tamtym dwumeczu z Liverpoolem bramkę pieczętującą odpadnięcie Interu zdobył... Fernando Torres. Na konferencji pomeczowej Mancini poinformował o odejściu z klubu po zakończeniu sezonu, choć wcześniej podpisał nowy kontrakt. Potem stracił szatnię - Materazzi i Ibrahimović mieli z nim w ogóle nie rozmawiać - i w konsekwencji prawie stracił mistrzostwo. Po sezonie został zastąpiony przez Jose Mourinho. Ten w dwa lata przyniósł Interowi upragnione zwycięstwo w Lidze Mistrzów. Tym się różni wyjątkowy trener od dobrego.
W Manchesterze City radził sobie średnio; jedno mistrzostwo to mało jak na kaliber piłkarzy z jakimi pracował. W dodatku nie wyszedł z nimi z grupy Ligi Mistrzów. Zrobił to z Galatasarayem, ale nie zdobył nawet mistrzostwa Turcji. Ligę skończył dziewięć punktów za Fenerbahce. W każdym z klubów miał zdecydowanie najlepszy skład w lidze.
Teraz takiego przywileju nie dostał. - Nie jestem przyzwyczajony do walki o trzecie miejsce - powiedział na przedmeczowej konferencji prasowej. Szanse na wzmocnienia? Marne, Inter ma problemy z finansowym fair play. Za Morattiego "Nerazzurri" żyli ponad stan i mogli wydawać miliony. Pod okiem Ericka Thohira Mediolańczycy mają prowadzić rozsądną politykę transferową, więc wzmocnienia musi wywalczyć sobie sam. Jak? Awansem do Ligi Mistrzów. Czy to przez ligę, czy przez Ligę Europy (zwycięzca dostanie przepustkę do LM).
Jak ma wyglądać jego Inter? Najważniejsza zmiana to przejście z trójki na czwórkę obrońców. Z Milanem prawdopodobnie postawi na formację 4-3-1-2, ale kto będzie grał jako trequartista, tuż za napastnikami? Mateo Kovacić, Hernanes czy Freddy Guarin? Nie wiadomo, ale z Guarinem wiąże ogromne nadzieje. Chce, by Kolumbijczyk stał się centralną postacią jego drużyny.
Derby mogą być wymarzonym lub najgorszym możliwym startem. Wygrana wzniesie morale na niebotyczny poziom, ale kolejna porażka może znacznie podciąć skrzydła zawodnikom oraz fanom Interu. A kolejne spotkania nie będą łatwiejsze - jeszcze przed świętami "Nerazzurri" zagrają z Romą (2. miejsce), Udinese (8. miejsce) oraz Lazio (6. miejsce). A pierwszy mecz w 2015 roku to wyjazd do Turynu, gdzie czekać będzie Juventus.
