Prawe kolano buntowało się wiosną i późną jesienią. Kciuk ucierpiał po upadku w Zakopanem. Bark po wywrotce w Livigno. Kręgosłup już pewnie nigdy nie da spokoju. Ale jeszcze raz się udało: przetrwać letnie i jesienne treningi, znaleźć kawałek śniegu do treningu w listopadzie, zachować głód startów. Na samym finiszu przyplątało się jeszcze poważne przeziębienie, ale było jasne, że to też Justyny Kowalczyk od startu nie odstraszy. Nie w Kuusamo. Polka może nie będzie przygotowana tak, jak to sobie wymarzyła, ale fińskiego wyścigu nie odpuści. Za bardzo to miejsce lubi.
Bez przepalenia
Przeziębienie skazało ją na kilka dni leżenia w łóżku, ale w szpitalu w Kuusamo orzekli, że to po prostu wirus, a nie coś co wymaga antybiotyków czy długiej przerwy. Wróciła do treningów w specjalnej maseczce ochronnej, trzeba było wyrzucić z planów przygotowań między innymi mocny sprawdzian formy, taki o którym trener Aleksander Wierietielny mówi: przepalenie przed startem. Będzie przez to trochę trudniej, ale akurat podczas piątkowej inauguracji to powinno przeszkadzać najmniej.
Sprint stylem klasycznym, pierwszy etap Ruka Triple (w sobotę bieg na 5 km łyżwą, w niedzielę finał - 10 km klasykiem na dochodzenie), to jedna z ulubionych konkurencji Kowalczyk. Inna sprawa, że również jedna z najbardziej dla niej pechowych. Trudno sobie przypomnieć sprint klasykiem w którym Justyna byłaby nie dość szybka, albo brakowało siły. Bywały natomiast takie, w których ponosiła ją ambicja albo nerwy, w których się potykała, wybierała gorszy tor, albo hamowała przymusowo gdy narta złapała śnieg. Takie przymusowe hamowanie było rok temu w Kuusamo, w przegranym półfinale. W mistrzostwach świata w Falun zemścił się spóźniony start. Ale nawet w tym ostatnim sezonie, pełnym rozczarowań, zmian planów, niedosytu, że nie udało się przygotować lepszej formy, akurat w sprincie Justyna potrafiła walczyć ramię w ramię z najlepszymi.
Długi rozbieg do Lahti i Pjongczang
W piątek Kowalczyk stanie do nowego rozdania w biegach. Już poprzedni sezon był zapowiedzią zmiany: Therese Johaug zdetronizowała Marit Bjoergen jako królową wielkich imprez, zdobyła w mistrzostwach świata więcej złotych medali od Marit. Zamieszała w czołówce sprinterskiej Stina Nilsson, Szwedka z talentem również do biegów długich. Pokazała pazur Heidi Weng, a Charlotte Kalla po pięciu latach przypomniała, że umie się przygotować do tego biegu, na którym jej najbardziej zależy.
Teraz właśnie zaczyna się ponad roczny rozbieg do mistrzostw świata w Lahti. Ponad dwuletni - do igrzysk w Pjongczang. Dla wielu biegaczek taki sezon bez imprezy głównej to czas by zrobić coś dla siebie, nie dla sportu. Pierwszy raz od 16 lat nie będzie na starcie sezonu Marit Bjoergen, która tuż przed Bożym Narodzeniem ma urodzić syna. W ciąży są również m.in. Kikkan Randall i Aino-Kaisa Saarinen. Ta druga akurat w Kuusamo będzie, planuje startować do końca grudnia.
Polskie narciarstwo pojedyncze
Przed tym sezonem przejściowym rozsypała się zupełnie polska sztafeta, piąta w ostatnich MŚ. Kornelia Kubińska i Paulina Maciuszek są w ciąży, a Sylwia Jaśkowiec i Ewelina Marcisz przechodzą rehabilitację po operacjach. Justyna została w kobiecych biegach sama, w męskich w miarę dobrych miejsc możemy oczekiwać tylko gdy Maciej Staręga będzie startował w sprintach.
Dla Kowalczyk, tak jak i dla wielu innych biegaczek, ostatnie miesiące były czasem zmian w ekipie, w sprzęcie, próbowania czegoś nowego w przygotowaniach. Kolejne sezony będą zbyt ważne, by tak eksperymentować. Justyna wymieniła ekipę serwis menów, z której odeszli Ulf Olsson i Are Mets. Został Peep Koidu, przyszedł Czech Vit Fusek, który pracował wcześniej z Lukasem Bauerem. I co najważniejsze, Polka będzie łączyć Puchar Świata w biegach ze startami w narciarskich maratonach.
Cztery maratony w sezonie
W tym sezonie jeszcze najważniejszy będzie PŚ, ale w dwóch następnych na znaczeniu zyskają maratony. Jako nowe wyzwanie, coś odświeżającego, pomagającego zachować motywację. Ale też jako jeden ze sposobów na ćwiczenie coraz ważniejszego w biegach bezkroku, czyli ścigania się tylko dzięki sile ramion. Trasy w biegach są coraz bardziej płaskie, coraz częściej się w ostatnich latach w PŚ zdarzało, na razie w biegach męskich, że zawodnicy decydowali się na ściganie przez cały dystans tylko bezkrokiem. Czyli tak jak Kowalczyk biegła kilka miesięcy temu w zwycięskim Biegu Wazów, swoim debiucie w najbardziej prestiżowej serii maratonów, Swix Ski Classics. Teraz, już jako zawodniczka norweskiego Team Santander, Kowalczyk pobiegnie zapewne w czterech maratonach w sezonie. Pierwszy będzie już 6 grudnia w Livigno, w dniu w którym w Pucharze Świata w Lillehammer będzie rywalizacja sztafet. Drugi to styczniowa Marcialonga, pozostałe dwa są rozgrywane po sezonie PŚ.
Ostatnie trzy lata z Justyną
I tak będą wyglądać trzy ostatnie lata w karierze Justyny. Z metą w Pjongczang, na pewno nie dalej, to już nieodwołalne. Z każdym rokiem będzie coraz mniej startów pucharowych, a więcej maratonów. Coraz mniej biegów łyżwą, skupienie na stylu klasycznym. Coraz większe nastawienie na konkretne, wybrane starty.
Ale przed zaczynającym się właśnie sezonem Justyna jeszcze nie potrafiła zrezygnować ze stylu dowolnego. Ani z Tour de Ski, zapewne ostatniego w karierze. Chce się z nartami żegnać porządnie. Nie zrezygnowała też z kończącego sezon touru w Kanadzie, ośmioetapowego jak Tour de Ski. Kuszą ją trasy w Canmore, jedne z ulubionych. Tam też pewnie pobiegnie najbliższej zimy ostatni raz w karierze.
Kula jest dla młodszych
Najważniejsze punkty tego sezonu to Kuusamo, 10 km klasykiem w Toblach w ostatnich zawodach przed Bożym Narodzeniem, Tour de Ski, 30 km w Oslo, zawody w Lahti i Canmore.
Kowalczyk brakuje tylko jednej Kryształowej Kuli by wyrównać rekord pięciu zdobytych przez Jelenę Wialbe. Ale nie robi sobie wielkich nadziei na Kulę, zostawia walkę o nią młodszym. Plan na zimę jest prosty: być w tych kilku najważniejszych biegach Justyną sprzed dwóch, trzech lat. Więcej nie trzeba.
W piątek od 9.45 odbędą się kwalifikacje sprintu techniką klasyczną, a od 12.15 ćwierćfinały. Relacja Z Czuba i na żywo w Sport.pl.
![Ależ występ Polki w MŚ! Czekaliśmy na to 25 lat. Brawo! [WIDEO]](https://bi.im-g.pl/im/12/65/1d/z30825746II,Jekaterina-Kurakowa.jpg)