IO Pjongczang 2018. Najpierw jest Rasmus Dahlin. Potem cała reszta

Hokeiści NHL grają na igrzyskach olimpijskich od 1998 roku, od turnieju w Nagano. Od tamtej pory przyjeżdżają na igrzyska nieprzerwanie, a występ w olimpijskich zawodach jest dla nich wielkim wyróżnieniem. Na igrzyskach grali i Wayne Gretzky, Mario Lemieux, Nicklas Lidstroem, Teemu Selanne, Steve Yzermann, Dominik Hasek i Jaromir Jagr czy Siergiej Fiodorow.

W tym roku, po raz pierwszy od 20 lat, z NHL nie przyjedzie nikt. Liga nie porozumiała się z Międzynarodowym Komitetem Olimpijskim i Międzynarodową Federacją Hokeja - IIHF zgodziła się pokryć koszty ubezpieczenia i przelotu zawodników, ale udział w zyskach z igrzysk to już było zbyt wiele - i zdecydowała się nie zawieszać rozgrywek na czas trwania IO.

FRANK FRANKLIN II/AP

Zawodnicy otwarcie to skrytykowali, ale praca to praca - zostali w klubach. Nawet Owieczkin, odgrażający się, że on pojedzie do Korei bez względu na wynik negocjacji, spotulniał.

Turniej olimpijski stał się szansą dla zawodników z drugiego szeregu, graczy z przeszłością w NHL, którzy obecnie w lidze już nie grają, albo młodych talentów, których czas dopiero nadchodzi. A wszystko wskazuje na to, że ten czas należeć będzie do Rasmusa Dahlina. 

Dahlin zaczynał jak setki jego rówieśników w Szwecji - po lodzie ślizgał się już jako dwulatek. W Trollhattan, nieopodal Goeteborga, gdzie mieszkał, popularny jest bandy - gra zbliżona do hokeja, tyle że mecze rozgrywane są na otwartych lodowiskach, gra się po 11, a zamiast krążka używa piłki.

Rasmus grał i w bandy, i w hokeja. Wybrał hokej. Raz, że grał w niego jego starszy brat Felix, a dwa, że ich ojciec, Martin Dahlin (nie mylić ze znamy szwedzkim piłkarzem!) był zawodnikiem szwedzkiej III ligi i przez ponad 10 pracował jako consultant szwedzkiej federacji hokejowej.

- Grałem, bo grał mój brat, Felix. Zawsze lubiłem hokeja, ale nie myślałem, by zostać zawodowcem. Kiedyś po prostu fajnie było grać z kumplami. Felix porzucił hokeja ze względu na chorobę stawów, więc gram też dla niego - opowiada młodszy z Dahlinów.

I to jak gra. Kiedy był zawodnikiem HC Lidkoping w 1 i 2 dywizji młodzieżowych lig Szwecji do lat 16 w 40 meczach zdobył 110 punktów. W sezonie 2014-15, jako 14-letni chłopak grający przeciwko starszym o dwa lata kolegom, w 15 meczach strzelił 19 goli i miał 29 asyst. Czego jeszcze mógł się tam nauczyć? Trafił do juniorskiej ekipy Lidkoping, do ligi 18-latków. W 18 grach miał 12 goli i 14 asyst. Dalej była już dorosła ekipa Lidkoping, grająca w III lidze Szwecji. To wszystko w jednym sezonie.

Mały Dahlin NHL śledził sporadycznie. Dla niego bohaterami byli gracze Frolundy, klubu z siedzibą w Goeteborgu. Nic dziwnego, że trafił do akademii Indians i w kolejnym sezonie zaliczył nawet mecz w drużynie do lat 20. Właśnie skończył 16 lat.

Szefowie klubu wiedzieli, że trafił im się wielki talent. Jesienią 2016 oni oraz rodzina Dahlinów musieli zadecydować - czy Rasmus ma porzucić juniorski hokej i przejść do dorosłej drużyny, grającej w zawodowej szwedzkiej lidze SHL?

- Na pierwszym treningu usłyszeliśmy, że to jest ten cudowny dzieciak. Po 15 minutach też już wiedzieliśmy, że jest wyjątkowy - opowiadał Joel Lundqvist, kapitan Frolundy i. idol Rasmusa Dahlina.

- Od początku nie było żadnych wątpliwości, że da radę z nami grać. Zastanawialiśmy się tylko, jak dobry może się jeszcze stać. A po każdym meczu czy treningu i jego kolejnych zagraniach spoglądaliśmy na siebie i pytaliśmy: On to naprawdę zrobił? Kurczę, ile ma lat? - mówi Lundqvist.

Sporo grałem i sporo widziałem. Ale kogoś takiego jeszcze nigdy. Nigdy nie grałem z obrońcą o takich możliwościach, takim rozumieniu hokeja, wizji, wyczuciu i umiejętnościach - mówi Jonathan Sigalet, kanadyjski obrońca Frolundy. -Jego jazda na łyżwach jest z kosmosu , jego technika też. Ma też coś, czego nie da się nauczyć, ale nie da się też opisać, ale wystarczy, że to zobaczysz i już wiesz.

Na niedawnych mistrzostwach świata juniorów U-20 w Buffalo 17-letni Dahlin poprowadził Szwecję do srebrnego medalu. Grając przeciwko starszym o dwa lata rywalom, z których większość wybrana już została w drafcie NHL, zaliczył 6 asyst. Miał 22 strzały w turnieju - najwięcej ze wszystkich Szwedów, i najlepszy współczynnik +/-; z nim na lodzie ekipa "Trzech Koron" strzeliła 9 goli więcej, niż straciła. Dahlin został wybrany do Drużyny Gwiazd turnieju i uznano go najlepszym obrońcą imprezy.

19-letni Lias Andresson, kolega Dahlina z Frolundy, którego w ostatnim drafcie New York Rangers wybrali z nr. 7, a który wystąpił z nim na tym turnieju w barwach Szwecji, powiedział: Pewnego dnia będę mógł powiedzieć ludziom, że grałem razem z hokeistą z Galerii Sław.

Szwecja to kraj hokejowych obrońców. Czołowe postaci ligi NHL to obecnie Erik Karlsson, Victor Hedman, Mattias Ekholm czy Oliver Ekman-Larsson. Właśnie do gry tego pierwszego, kapitana Ottawa Senators, notabene też byłego hokeisty Frolundy, porównuje się Dahlina.

Karlsson to fenomen. Genialnie jeździ na łyżwach, ma świetny strzał, doskonały przegląd pola i wyczucie. W 556 meczach w lidze strzelił 117 goli i zaliczył 339 asyst. Dwukrotnie zdobywał Nagrodę Jamesa Norrisa dla najlepszego obrońcy NHL.

Dahlin też gra tak ofensywnie. Po części dlatego, że zaczynał karierę jako napastnik, a dopiero potem przekwalifikował się na defensora.

- Po prostu zachciało mi się być obrońcą. Trenerzy przesunęli mnie na niebieską linię i. spodobało mi się - wyjaśnia Dahlin.

A porównania do Karlssona?

- Rasmus jest lepszy, i od Karlssona i od Hedmana - mówi Anders Forsberg, były skaut Ottawy, który wypatrzył dla "Senatorów" Karlssona. Zresztą, nie tylko kapitan Senators nie wytrzymuje porównania. - Hedmana znam bardzo dobrze, trenowałem go w juniorach, to mój przyjaciel, ale Dahlin jest lepszy i od niego. Ekman-Larsson? Nawet nie jest blisko - zaznacza.

Następny w kolejce jest Nicklas Lidstroem. Absolutna legenda. Siedmiokrotny laureat Norrisa i czterokrotny zdobywca Pucharu Stanleya z Detroit Red Wings. Nazywany Mr. Perfect - Pan Doskonały. Czy Szwedzi doczekali się nowego Lidstroema?

- Dahlin potwierdził, że będzie jedynką draftu 2018. On umie wszystko. Już jest gotowy, by grać w NHL. Bardzo ekscytujący gracz - mówił po turnieju w Buffalo Steve Marr, szef skautów NHL.

- Ja nie musiałem nawet oglądać go na tej imprezie. Jest najlepszy, reszta nawet się do niego nie zbliża. To poza wszelką dyskusją - skwitował - Craig Button, ekspert od młodych graczy prestiżowego serwisu TSN. - W tej chwili mógłby już wyjechać na lód w NHL.

Bob McKenzie, inny reporter TSN, przedstawiając swoje typowania do tegorocznego draftu, stwierdził wprost: Nazwijmy to Draftem Rasmusa Dahlina. I cytuje jednego ze skautów NHL: Najpierw jest Dahlin. A potem cała reszta.

- Każdy sport potrzebuje supergwiazd. Nie jest łatwo nią być, bo ciąży na tobie wielka presja. Rasmus Dahlin jest właśnie kimś takim - mówi Goran Stubb, szef skautów NHL na Europę.