To drugie takie trofeum w historii klubu. Po raz pierwszy Budowlani sięgnęli po Puchar Polski w 1992 roku.
Rozgrywki te nie stoją jednak w Polsce na wysokim poziomie. Wystarczy spojrzeć na to, kto obok łodzian dotarł do finału. To drugoligowy Aber Olsztyn, który w konfrontacji z wicemistrzem Polski nie miał żadnych szans. Budowlani byli lepsi pod każdym względem, mecz był jednostronnym widowiskiem, a szczególnie dobrze radził sobie atak. Piotr Gomulak, Artur Mrowicki czy Jacek Figura pozwalali sobie nawet na kilkudziesięciometrowe rajdy z piłką.
Pierwsze punkty padły z rzutu karnego już w 1 min. Cztery minuty później łodzianie przeprowadzili pierwszą akcję zakończoną przyłożeniem. W sumie było ich aż 12, a Budowlani 11 razy podwyższali.
Spotkanie oglądała kilkusetosobowy grupa kibiców z Łodzi. Po spotkaniu na zawodników polał się szampan. Ten sam, który mroził się przed pojedynkiem z Ogniwem Sopot w finale play off ekstraklasy.
- Aber Olsztyn nie postawił nam poprzeczki zbyt wysoko - opowiada Mirosław Szczepański, trener Budowlanych. - Byliśmy lepsi pod każdym względem. Było to dobre przetarcie przed zbliżającymi się rozgrywkami ligowymi. Puchar cieszy nas bardzo, tym bardziej że czekaliśmy na niego aż 11 lat.
Punkty dla łodzian: Kraska 22, Gomulak 15, Pietrzak 8, K. Serafin, Maciejewski, A. Mrowicki, Pabjańczyk, Kukulski, Figura, Zabłocki, Zabokrzycki po 5.
Budowlani: Struszczyk - Maciejewski, A. Mrowicki, Gomulak, Figura - Kraska - Lublin - Aranowski, Królikowski, Rybiński, Białkowski, Prach, K. Serafin, Prasał oraz Brzozowski, Zabokrzycki, Rawecki, Fortuna, Pabjańczyk.
