I. Przywdziewanie szaliczków.
Panie i Panowie, proszę wstać, zdjąć czapki z głów i poprawić szaliczki, oto nadchodzi prawdziwy, wielki i niekwestionowany Szalikowy Król, Jose XVI. Pozostali nieudolni naśladowcy mogą mu co najwyżej je czyścić, albo pozazdrościć tej nonszalancji z jaką je przerzuca, tego wyczucia w ich przewiązywaniu i tej elegancji, przeradzającej się w sztukę, z jaką je nosi.
II. Wszczynanie i prowadzenie wojen.
Oczywiście tych słownych i z mikrofonem w formie amunicji, wszak gdyby były one tego innego rodzaju świat już dawno uległby zagładzie. Mówi się, że obraził już wszystko i wszystkich na tym różowym świecie, my posuniemy się o krok dalej i ośmielimy się stwierdzić, że zrobił to również z tymi, którzy nawet jeszcze się nie urodzili. Ale tak to już jest z naszym "The Special One", u niego nawet świętości nie mają taryfy ulgowej - naśmiewanie, dogadywanie, prowokowanie - opanował do perfekcji. Dlatego my już od kilku miesięcy namawiamy go do wydania poradnika pt."Cięte riposty wujka Jose ", ale uparcie odmawia, tłumacząc się monopolem na swoją speszialność.
III. Zabijanie spojrzeniem. Opanowane do perfekcji.
IV. Prowadzenie pamiętnika.
Pamiętacie jeszcze te piękne, stare czasy ? Była wiosna, kwitły kwiaty, powiewał ciepły wietrzyk, a Jose prowadził dziennik na łamach Ciach - zwierzał nam się ze swoich cotygodniowych problemów, opisywał swoje mrożące krew w żyłach przygody, dzielił się z nami swoimi rad ościami i smutkami. Ech....
V. Motywowanie zawodników.
Niestety nie mamy pojęcia, co im tam szepcze do uszka, podczas gdy "stoją pod prysznicem i szorują sobie jajka" (Lampsy, dzięki za szczegóły) , ale Ciacha chcą to samo. Cokolwiek to jest, potrafi zdziałać cuda - podopieczni Portugalczyka nie przegrali meczu u siebie od....bardzo dawna , od 23 lutego 2002 roku.
VI. Poczucie humoru.
Ze speszialną dedykacją dla wszystkich niedowiarków, którzy z uporem wykluczali możliwość posiadania przez niego serca oraz twierdzili, że jedyny uśmiech, jaki może pojawić się na jego boskiej twarzy, to ten ironiczny, no i ewentualnie litościwy. I choć same byłyśmy nieźle zdziwione i mile zaskoczone, to fakty są faktami, a Jose Mourinho naprawdę potrafi żartować! I zdecydowanie powinien robić to częściej, wygląda przy tym naprawdę megasłodko .
VII. Przemawianie o jajkach i omletach.
Czyli prawdziwa specjalność Jose - pasjonująca opowieść pod kulinarną przykrywką, pełna poetyckich metafor, głębokich refleksji i z morałem na całe życie. Do wynajęcia już od kilkudziesięciu euro na każdego rodzaju uroczystości: wesela, chrzciny i komunie.
VIII. Obojętność i silna wola.
Jeżeli ta półnaga tańcząca pani, jest dla Jose odpowiednikiem naszego Cesca w samych bokserkach, to "The Special One" w trybie przyspieszonym powinien dostać nagrodę Nobla, albo chociaż jakieś posrebrzane ciacho, za wierność nam. To niepojęta, ale kiedy ona wije się wokół niego i pręży swoje wdzięki, on sobie siedzi jak gdyby nigdy nic i wygląda jakby ustalał taktykę na następny mecz. Ten człowiek jest z kamienia. To pewne.
Gdybyśmy my naprawdę były na jego miejscu, a C-Fab zamiast tej pani, najprawdopodobniej program w mgnieniu oka zdjęto by z anteny. Albo umieszczono czerwone kółko z kwadracikiem w środku w rogu ekranu.
IX. Wykonywanie cieszynek.
Lata już może nie te co kiedyś, na miejsce trykotów piłkarskich wstąpiły szaliczki i płaszcze, a włosy nabrały srebrzystego pobłysku, lecz Mourinho do dziś doskonale pamięta, jak się robi najlepsze cieszynki. I nie omieszka nam tego prezentować. Tylko pogratulować wigoru i radości jakiej wciąż mu sprawia piłka. A to salto w powietrzu? Niesamowite.
Marina
