Bert Trautmann. W czasie wojny był spadochroniarzem. Uciekł z sowieckiej niewoli i za to został odznaczony. Piłkarzem został dopiero w niewoli w Anglii. Po wojnie nie chciał opuścić Wielkiej Brytanii i grał w półamatorskim klubie pod Manchesterem. Stamtąd kupił go zespół Manchester City, z którym osiągnął największe sukcesy.
Oczywiście, że tak. Był członkiem mistrzowskiej drużyny z 1990 r. Podczas mundialu we Włoszech strzelił trzy gole.
Młody Maier był murarzem w lecie, a zimą - instruktorem narciarskim. W Pucharze Świata debiutował dopiero w wieku 23 lat.
James Braddock. "Cinderella Man" opowiada historię boksera, który w latach Wielkiego Kryzysu był bezrobotny i musiał korzystać z pomocy organizacji charytatywnych. W 1935 r, dostał propozycję walki z mistrzem świata Maksem Baerem. Choć jego szanse na zwycięstwo oceniano na 10:1, zdobył tytuł mistrza świata. w Cinderella Man rolę Braddocka grał Russell Crowe.
Antoine Walker. Stało się to w 2010 r. Scottie Pippen też miał kłopoty w interesach, ale plotki o jego bankurctwie były nieprawdziwe.
Thorpe w latach kariery sportowej zarabiał bardzo dobre pieniądze. Grał zawodowo baseball i futbol amerykański. W 1912 r. Canton Bulldogs płacili mu 250 dolarów za mecz, czyli kwotę, jaką nauczyciel mógł wtedy zarobić w pół roku.
...niedługo po transferze miał poważny wypadek samochodowy. Stało się to, gdy wracał z turnieju w Genui. Doznał poważnych obrażeń. Dwa dni leżał w śpiączce. Wrócił do pełni zdrowia, ale dawnej formy nie odzyskał.
Vinnie Jones i to zdecydowanie. Międzynarodowa baza filmowa (IMDb wymienia 80 produkcji, w których brał udział. Eric Cantona zagrał w 27.
W szybkich (zjazd, supergigant). W karierze w Pucharze Świata wygrywał tylko w tych konkurencjach (10 zjazdów i dwa supergiganty).
Owens, żeby zarobić trochę pieniędzy ścigał się w zawodach pokazowych z koniem. Jako lekkoatleta nie mógł zarabiać. Obowiązywało amatorstwo. Z amatorami zaś nie mógł występować, bo po igrzyskach w Berlinie dostał pieniądze za reklamy i został zdyskwalifikowany.
Więcej niż 24. Dokładnie 25 lat. Karierę zakończył po zdobyciu mistrzostwa świata w 1982 r. w Los Angeles.
Więcej niż dwa razy. Co najmniej czterokrotnie fiński sąd orzekał za jego czyny kary pozbawienia wolności. Pierwszą - w 2003 r. w zwieszeniu.
Joao Haevelange był pływakiem i waterpolistą. W tych dwóch dyscyplinach reprezentował Brazylii w igrzyskach olimpiskich. W igrzyskach Panamerykańskich w 1951 r. zdobył nawet w waterpolo brązowy medal.
We florecie. Stało się to w Montrealu w 1976 r.
Na karę śmierci Ricardo Zamora został skazany przez Republikanów. Wyroku nie wykonano.