Sportowcy, których też zawiódł sprzęt

Podczas zeszłorocznego Australian Open zobaczyliśmy dość nietypowy obrazek: Agnieszce Radwańskiej rozpadła się rakieta podczas odbioru serwisu. Tego dnia nie tylko piłki latały nad kortem. No, ale mina Isi przejdzie do annałów Biczfejsa Historii Powszechnej...

Sprzęt zawodzi nawet w tak zaawansowanym technologicznie sporcie jak Formuła 1. Szczególnie boleśnie przekonał się o tym Fernando Alonso podczas GP Bahrajnu 2009. Zaraz po starcie w bolidzie Hiszpana zepsuła się pompka podająca wodę, przez co kierowca nie wypił właściwie ani kropli przez półtoragodzinny wyścig (jakby tego było mało - jeden z gorętszych z sezonie). Dodatkowo pojawiły się problemy z chłodzeniem, przez co do kokpitu dostawało się gorące powietrze, miło ogrzewające plecy Fernando. W efekcie Hiszpan stracił podczas wyścigu ponad 5,5 kg, a po minięciu mety był tak odwodniony i nieprzytomny, że trzeba było go wynosić z bolidu.

Z podobnym problemem borykał się Mark Webber podczas GP Węgier 2002. Australijczyk miał tyle szczęścia, że wody brakowało mu nie przez cały wyścig i stracił tylko 2 kg.

Podczas lekkoatletycznych zawodów rozegranych we wrześniu 2005 r. w Monte Carlo naszej tyczkarce przytrafił się dość nietypowy wypadek: agrafka, którą zawodniczka miała przypięty numer do koszulki, wbiła się jej w plecy. Po oddaniu skoku Monika leżała jeszcze jakiś czas, nie mogąc wstać i nie wiedząc jednocześnie, jaka jest przyczyna bólu.

- Jeszcze do końca dnia powracało drętwienie ręki. Dziewięć lat uprawiam skok o tyczce, a coś takiego dotąd mi się nie zdarzyło. W miejscu, gdzie wbiła się agrafka, powstała dziura - powiedziała później Monika Pyrek.

W tym przypadku sprzęt może nie zawiódł sam z siebie, niemniej się rozpadł. A że zwykle opanowany Rober Federer przyłożył  do tego w znacznej mierze rękę, to już inna historia.

Hiszpański piłkarz ma notoryczne problemy z pękającymi koszulkami. A nam to zupełnie nie przeszkadza, bo tak się składa, że nie mamy nic przeciwko ukazującej się całkiem niespodziewanie naszym oczom klacie Fernando.

Spadające łańcuchy to nic niezwykłego na Tour de France i w ogóle w zawodach kolarskich, ale trzeba przyznać, że łańcuch Any'ego Schlecka spadł naprawdę w nieodpowiednim momencie - podczas Touru w 2010 roku, gdy Andy był tak blisko pokonania swojego największego rywala - Alberto Contadora - jak nigdy wcześniej i, przyznajmy to, nigdy później.Andy miał przewagę nad Hiszpanem, która wprawdzie topniała, mógł jednak jeszcze wygrać Tour, gdy na 15. etapie atakował Contadora... I wtedy spadł mu łańcuch. Contador odjechał w siną dal i nie dał już się dogonić, a Andy po raz kolejny musiał zadowolić się drugim miejscem i tytułem najlepszego kolarza poniżej 25. roku życia. Niektórzy sarkali, że w tej sytuacji Contador powinien był poczekać na Schlecka, ale nasze autorytety - panowie Jaroński i Wyrzykowski nie podzielali tego sarkania, więc my im wierzymy.

Kończymy najsłynniejszymi spodenkami polskiego sportu. Poniższy wywiad zrobił kiedyś furorę w internecie, a jego popularność nie słabnie do dnia dzisiejszego. Problemy pojawiły się podczas meczu z Wisłą, ale czy kogoś dokładna data naprawdę interesuje? Same spodenki Wasilewskiego wystarczą za wszystko.