Urodził się w Mińsku 29 kwietnia 1964 roku i w tamtejszym SKA zaczął uprawiać piłkę ręczną. Z tym klubem związany był 14 lat. Grał na pozycji rozgrywającego. Ze SKA czterokrotnie zdobył mistrzostwo Związku Radzieckiego, trzy razy wygrał Puchar Europy, a raz Puchar Zdobywców Pucharów. Był wielokrotnym reprezentantem ZSRR - w 1985 roku we Włoszech zdobył mistrzostwo świata. W 1991 przeniósł się do Tunezji, a jego drużyna klubowa dwukrotnie sięgnęła po tytuł mistrza kraju. Po powrocie z Afryki w 1993 roku został zawodnikiem Iskry Kielce, z którą zdobył tytuł mistrzowski. Po roku pracy w Izraelu wrócił do Iskry i znów zdobył z nią mistrzostwo Polski. Później jeszcze kilka razy odchodził (m.in. do MKS Końskie) i wracał do kieleckiego klubu.
Po zakończeniu kariery zawodnika został trenerem - najpierw radomskiej AZS Politechniki, a od 2001 roku kieleckiej "siódemki". To pod jego wodzą w 2003 r. kielczanie - już jako Vive - zdobyli pierwszy w historii klubu dublet - mistrzostwo kraju i Puchar Polski. Kilka tygodni później Malinowski został zwolniony i zastąpił go Daniel Waszkiewicz. Zmiana powrotna była szybka - wiosną 2004 r. klub podziękował Waszkiewiczowi i będący dotychczas asystentem Malinowski znów został pierwszym trenerem. Pod jego wodzą kielecka drużyna zakończyła sezon ze srebrnym medalem mistrzostw kraju i Pucharem Polski. Przez ostatnie dwa sezony był szkoleniowcem pierwszoligowego AZS Politechnika Radomska.
Malinowski jest żonaty z Żanetą, byłą gimnastyczką, Białorusinką polskiego pochodzenia. Mają dwóch synów - Aleksandra i Wiktora.
