Austriacy mogą podebrać Polakom trenera. Jasna deklaracja Thurnbichlera

Marzec 2022 roku. Kończył się sezon Pucharu Świata w skokach narciarskich. Świetny dla Austriaków, zakończony zdobyciem Pucharu Narodów i drużynowego złota olimpijskiego na igrzyskach w Pekinie. W ich sztabie, jako asystent trenera głównego Andreasa Widhoelzla, pracował Thomas Thurnbichler, którego środowisko opisywało jako jednego z najzdolniejszych trenerów młodego pokolenia. Wtedy był już po kilku tygodniach rozmów w sprawie pracy w Polsce. Tam po fatalnym sezonie zmieniał się trener i cały sztab pracujący z kadrą. A Thurnbichler najpierw miał zostać asystentem Alexandra Pointnera, ale gdy ten zrezygnował z oferty Polskiego Związku Narciarskiego, dla młodego Austriaka przyszła wielka szansa: posada głównego szkoleniowca Polaków.

Na finale sezonu w Planicy 33-latek Thurnbichler był zatem rozdarty. Miał świetną ofertę z Polski, ale widział, że skoczkowie stanęli murem za odchodzącym trenerem - Michalem Doleżalem. Jednocześnie uderzali w związek, buntowali się i grozili zakończeniem karier. To sprawiło, że Thurnbichler coraz bardziej się wahał. Według wspomnianego Alexandra Pointnera miał się nawet przestraszyć i przekazać, że "nie przyjeżdża do Polski". Szefowi austriackich skoków, Mario Stecherowi oznajmił, że zostaje tam w roli asystenta. Po kilku dniach dał się jednak przekonać i wyjechał z kraju, w którym się wychował, żeby podjąć nowe wyzwanie. Jako pierwszy oficjalnie poinformował o tym austriacki związek, a w oświadczeniu wypowiedział się właśnie Stecher, wciąż zaskoczony taką decyzją Thurnbichlera po jego wcześniejszych zapewnieniach.

Dla Austriaków Thurnbichler był planem na przyszłość. Ale nie dostał oferty podobnej do tej z Polski

Nietrudno wyobrazić sobie, że dla Mario Stechera Thurnbichler był planem na przyszłość. Utalentowanym trenerem, na którego warto będzie kiedyś postawić. Na razie miał jednak Andreasa Widhoelzla - starszego od Thurnbichlera o trzynaście lat, nieco bardziej doświadczonego, ale wciąż młodego trenera odnoszącego sukcesy. Nawet jeśli byli tacy, którzy mogli namawiać Stechera na zmianę i obdarzenie zaufaniem młodego Thurnbichlera, to decyzja byłaby bardzo odważna i działacz nie mógł mieć pewności, że ten pomysł wypali.

Zwłaszcza że dotychczasowa współpraca Thurnbichlera i Widhoelzla nie zawsze układała się idealnie. Przede wszystkim, gdy obecny trener Polaków zajmował się tamtejszą kadrą juniorów. - Gdy Austriacy pytali mnie o to, czy chcę pracować z Andreasem Widhoelzlem w kadrze A, postawiłem jednak warunek: chcę widzieć w zespole co najmniej dwóch skoczków od siebie. I szefowie się na to zgodzili. Z czasem coraz ciężej było ich jednak utrzymać w składzie. Ostatecznie był tam sam Daniel Tschofenig i ledwo się tam znalazł. Musiałem się o to nawalczyć - mówił w rozmowie ze Sport.pl w listopadzie zeszłego roku Thurnbichler. Nie skłamiemy, jeśli nazwiemy go kimś, kto dla Widhoelzla powoli stawał się rywalem.

Oczywiście Stecher, jak i austriacki związek, nie chciał tracić kolejnego młodego trenerskiego talentu z Austrii. Ale skoro Thurnbichler dostał atrakcyjną ofertę od innej z potęg skoków, to trudno było mu nie skorzystać z tej szansy i czekać aż Austriacy zaproponują mu podobną. Jego historia przypomina przypadki choćby Stefana Horngachera, Alexandra Stoeckla, czy Wernera Schustera. Wszyscy ci trenerzy pracowali w austriackim systemie, ale, nie mając szans na objęcie kadry narodowej, w pewnym momencie wyjeżdżali stamtąd, szukając szans na prowadzenie zagranicznej reprezentacji. Potem wielokrotnie odbierali medale Austrii i zabierali je do innych krajów.

Tak było także podczas tegorocznych mistrzostw świata w Planicy. Austriacy skończyli je tylko z brązowym medalem w drużynie, a Polacy prowadzeni przez Thurnbichlera zdobyli dwa medale indywidualnie, w tym złoto Piotra Żyły na normalnej skoczni. - Cóż, gdyby nie ten jeden medal nastroje byłyby znacznie gorsze. Nie jest źle, bo mamy też inne sukcesy w tym sezonie. A to, że inni nasi trenerzy odnoszą sukcesy poza Austrią? To tylko potwierdzenie, że mamy świetny system. Możemy być z niego dumni - mówił nam w Planicy Stecher. Choć jest chyba jeszcze lepsze określenie na ten fenomen sukcesów austriackich trenerów za granicą: nie dowód wysokiej jakości systemu, a jej efekt uboczny.

Thurnbichler kiedyś wróci do Austrii? "Zostało wiele, wiele lat, zanim odejdę ze świata skoków"

- Cieszymy się, że mamy takie same efekty naszej pracy, jak pięć, dziesięć, czy piętnaście lat temu. Pojawia się tu wielu młodych, utalentowanych trenerów. Może któryś z nich wkrótce zostanie trenerem kadry narodowej Austrii, tego nie wiem - stwierdził Stecher. Ostatnie zdanie może rozbudzać wyobraźnię, więc trudno było nie dopytać z uśmiechem, czy w takim razie chciałby wrócić kiedyś do Polaków po Thurnbichlera. Stecher najpierw posłał nam tajemnicze, choć także lekko nerwowe spojrzenie, ale chwilę potem chwalił trenera polskiej kadry. - Thomas jest świetnym trenerem. Jednym z tych, którzy wywołują emocje i ekscytację. To bardzo dobre dla zawodników, z którymi pracuje, choćby teraz dla Kamila Stocha, Dawida Kubackiego i Piotra Żyły. Po ich poprzednich sukcesach Thomas wniósł coś nowego, świeżego w polskiej kadrze. Wiedziałem, że go na to stać - przekonywał Stecher.

Dla Thurnbichlera Austria wciąż znaczy wiele i to jasne, że, choć przerwał drogę na szczyt tamtejszego systemu szkoleniowego, kiedyś mógłby tam się jeszcze wspiąć. Gdy tam pracował, to właśnie dojście do trenowania z najlepszymi w kraju musiało być jego celem. Teraz robi to w Polsce i może niejako udowodnić Austriakom, że jest na takie wyzwanie gotowy. W jego przypadku raczej nie jest jednak aż tak jak ze Stefanem Horngacherem, którego historia jasno wskazuje, że przez sukces w Polsce chciał sobie zapracować na zatrudnienie w niemieckiej kadrze, którą interesował się przez lata.

- Mogę powiedzieć jasno: gdy spojrzy się na mój wiek, jestem młodym, 33-letnim trenerem i zostało wiele, wiele lat, zanim odejdę ze świata skoków, ha, ha - śmieje się Thurnbichler, komentując tę sprawę. - Trend wśród takich trenerów pokazuje, że to normalne, że raczej nie będę w jednym miejscu przez całą swoją karierę. Na razie mam jasny plan, żeby rozwijać polskie skoki. Jestem szczęśliwy i zostanę tu tak długo, jak będę potrzebny. Tak długo jak polski związek będzie uważał, że jestem potrzebny. Moje serce bije dla polskiej kadry i postaram się najlepiej, jak umiem, żeby osiągać tu sukcesy. Ale nie wiem, co stanie się w przyszłości. Każdego roku pojawiają się zmiany w sztabach wielu kadr. To dynamiczny sport: jeśli nie będę miał wyników, to Adam powie mi "Do widzenia". To normalne - wyjaśnia Austriak.

Następca Thurnbichlera zadzwonił do niego po rady i usłyszał: "Jestem zajęty"

Po poprzednim sezonie Austriacy musieli w jakiś sposób zastąpić Thurnbichlera i dołożyć trenera zarówno w sztabie Andreasa Widhoelzla, jak i bazie treningowej w Innsbrucku. Swoją szansę dostał 28-letni Matthias Troy. - Niełatwo było mi zastąpić Thomasa, bo wykonał kawał świetnej roboty. Z Danielem Tschofenigiem, czy Manuelem Fettnerem, a także całą kadrą juniorów. Ale wiedziałem, że też umiem dobrze pracować, jestem młody i odpowiednio zmotywowany. Cieszyłem się, że dostałem taką szansę - ocenił w rozmowie ze Sport.pl podczas mistrzostw świata w Planicy następca Thurnbichlera.

- Szczerze mówiąc, nie byłem nawet na to przygotowany i na początku myślałem, że pozostanę w swojej poprzedniej roli. Potem dostałem telefon od Andreasa Widhoelzla i on wyjaśnił mi sytuację z Thomasem. Byłem zaskoczony, ale zadowolony, że to poszło w takim kierunku. Z Thomasem znamy się już z pracy z dziećmi, więc gdy już przeprowadził się do Polski zadzwoniłem do niego, żeby popytać trochę o zawodników przed rozpoczęciem pracy. Powiedział mi, że jest bardzo zajęty, ha, ha - śmieje się Troy. - Nie miał dla mnie dużo czasu, bo dopiero układał sobie wszystko w Polsce. Nie przekazał mi zatem zbyt wiele informacji, ale przyjąłem je i połączyłem z tym, czego dowiedziałem się od Andreasa Widhoelzla. W zasadzie potem nie miałem żadnych problemów, bo Andreas uzupełnił wszystko, co chciałem o nich wiedzieć - wskazał.

Widhoelzl: Thomas podjął dobrą decyzję

Jak współpracę z Thurnbichlerem ocenia Widhoelzl? - Pracowałem z nim tylko rok. Gdy był trenerem juniorów, zdecydowałem, że potrzebujemy nowej osoby w sztabie. Thomas to była dla nas świetnym kandydatem, bo jest inny i zawsze naciska, stara się rozwijać - wyjaśnił nam pod koniec lutego. - Potem skorzystał z szansy, żeby zostać trenerem Polaków. Mówił mi, że ma ofertę i musiał zdecydować, czy zostać w austriackim systemie, czy zaryzykować. To było spore wyzwanie, duży krok, bo wszystko dla niego było nowe. Ale podjął dobrą decyzję. My mamy nowy system pracy z asystentami, on ma nową pracę i wszystko poszło dobrze - mówił.

- To, że najpierw mówił o zostaniu w Austrii, a potem przeszedł do polskiej kadry było trochę dziwne, ale tak to działa w tym biznesie. To jego decyzja. Najpierw planowaliśmy wszystko z nim, potem zmienił swój wybór, więc musieliśmy parę rzeczy do tego dostosować. Dobrze się w tym odnaleźliśmy, a zmiany nie były zbyt duże. Mamy szczęście do odpowiednich trenerów - dodał Widhoelzl.

Oby Thurnbichler nie chciał rezygnować z Polski, a Polska z niego

Zawodnicy też cieszą się ze współpracy z Matthiasem Troyem i pozostałymi nowymi szkoleniowcami. Chwalą je sobie i widać, że Austriacy dobrze poukładali swój system po odejściu Thurnbichlera. W końcu kolejny raz zdobyli Puchar Narodów, a Stefan Kraft był jednym z najlepszych skoczków całej zimy. Za to Thurnbichler dobrze odnalazł się w Polsce - odbudował kadrę po sporym kryzysie, doprowadził do złota MŚ Piotra Żyłę i pomógł Dawidowi Kubackiemu znaleźć się w ścisłej czołówce Pucharu Świata. Dlatego pierwszy sezon może zaliczyć do naprawdę udanych. Może to rozstanie było potrzebne obu stronom?

Teraz Thurnbichler sam mówi o tym, że zajmie się pracą nad systemem polskich skoków. Chce, żeby ten był dopracowany i funkcjonował jeszcze lepiej. Ma długofalową wizję tego projektu i jasno daje znać, że nie chce stąd odchodzić zbyt szybko. Nikt nie wie, ile faktycznie będzie mu dane tu zostać. Najważniejsze jednak, żeby swoją pracą i rezultatami sprawiał, że jemu nie będzie się chciało rezygnować z Polaków, a Polakom z niego.