- Był bardzo był schorowany. Zadzwoniła do mnie jego żona Maryla Poburkowa, która się nim opakowała. Była jego dobrym aniołem. Miał ciężką cukrzycę, chore stawy, problemy z nerkami - powiedziała "Onetowi Sport" Krystyna Czajkowska-Rawska, która przez wiele lat pełniła funkcję kapitan reprezentacji Polski siatkarek.
Stanisław Poburka prowadził reprezentację Polski w siatkówce kobiet w latach 1962-1965 oraz w 1981 roku. Wraz z drużyną narodową zdobył brązowy medal mistrzostw świata (1962), wicemistrzostwo Europy (1963) i brązowego medalu igrzysk olimpijskich (1964). W swojej karierze prowadził również żeńską reprezentację Meksyku.
Przed rozpoczęciem kariery trenerskiej Stanisław Poburka był siatkarzem Wisły Kraków, Olszy Kraków czy Kolejarza Kraków. Grając zdobył m.in. brązowy medal mistrzostw Polski w 1946 roku. W 1950 roku wystąpił w reprezentacji Polski.
Jako trener prowadził zespół siatkarzy Legii Warszawa (początkowo pod nazwą CWKS Warszawa), z którym wielokrotnie zdobywał brązowe medale mistrzostw Polski (1955,1960,1961) oraz wicemistrzostwo Polski (1956, 1957, 1958, 1959). W 1963 roku zdobył z żeńską kadrą Legii Warszawa wicemistrzostwo Polski. Od 1963 roku prowadził reprezentację Polski w siatkówce, a potem reprezentację Meksyku, z którą zajął ósme miejsca na igrzyskach w 1968 r. Do prowadzenia polskich klubów wrócił w latach 70.
W latach 1976 i 1977 ponownie zdobył wicemistrzostwo Polski jako trener żeńskiego zespołu Wisły Kraków. Stanowisko selekcjonera reprezentacji Polski kobiet objął w 1980 roku. Rok później zakwalifikował się do mistrzostw Europy. W 1985 roku ponownie zajął się żeńskim zespołem Wisły Kraków, z którym zdobył wicemistrzostwo Polski.