Jak najbardziej jest to dyscyplina sportu, którą może uprawiać każda zdrowa osoba. Należy pamiętać, że najważniejsze jest zdrowie i dlatego uważam, że pierwszą selekcją do uprawiania każdego sportu w tym i triathlonu powinny być specjalistyczne badania lekarskie, których wyniki pozwolą stwierdzić brak przeciwwskazań. Potem możemy zastanowić się nad predyspozycjami do uprawiania sportów wytrzymałościowych.
Nie można jednoznacznie wskazać, jak długo powinien trwać cykl przygotowawczy. Jest zbyt dużo czynników, które o tym decydują. Poziom wydolności fizycznej u osób aktywnie fizycznych i nieaktywnych różni się między sobą, stąd też byłoby nieprecyzyjnym podawanie ściśle określonych ram czasowych.
Periodyzacja procesu szkolenia w dyscyplinach wytrzymałościowych, do których z pewnością możemy zaliczyć triathlon, jest bardzo rygorystyczna. Przestrzeganie ściśle określonych reguł często eliminuje wiele osób chcących uprawiać ten sport. Ilość oraz intensywność treningów powinna być dostosowana do rocznego cyklu treningowego. Systematyczny trening, który cechuje się stopniowym zwiększaniem intensywności wraz z prawidłowo zaplanowaną odnową biologiczną, indywidualnie dobraną suplementacją oraz dietą pozwala uniknąć urazów i sprzyja wystąpieniu zjawiska superkompensacji.
Pozytywne aspekty wynikające z regularnie podejmowanej aktywności fizycznej są tematem wielu doniesień naukowych. Ruch jest uniwersalnym lekarstwem wykorzystywanym w prewencji szeregu chorób jak i w rehabilitacji. Systematyczna aktywność fizyczna jest w stanie zastąpić wiele środków farmakologicznych na szereg dolegliwości, nie wymyślono jednak dotąd środka farmokologicznego, który mógłby w tak wszechstronny sposób oddziaływać na organizm człowieka jak aktywność fizyczna.
Czasami zdarzają się talenty sportowe i takim wybitnym talentem z pewnością była Julie Moss. Nie doszukiwałbym się jednak w tym jednostkowym przypadku możliwej drogi postępowania. W przygotowaniu do uprawiania sportów wytrzymałościowych nie ma drogi na skróty. Liczy się ciężka i systematyczna praca.
Internet jest skarbnicą wiedzy tej mającej potwierdzenia w badaniach naukowych, ale i tej nie mającej nic wspólnego z szeroko rozumianą nauką. Wszystko zależy od tego jaki zakładamy sobie cel na najbliższy sezon do którego się przygotowujemy. W okresie BPS (bezpośredniego przygotowania treningowego) u zaawansowanych zawodników wydaje mi się, że 2-3 godziny powinien trwać jeden z dwóch treningów dziennie. Jest to jednak temat indywidualnego planowania obciążeń fizycznych i ich charakterystyki.
O jakim skróceniu mówimy? Sztuczki treningowe są jak czary. Wierzy Pan w czary? Jeśli stosujemy podstawowe zasady treningu sportowego, wykonujemy systematyczne badania morfologiczne, fizjologiczne, jeśli wykorzystujemy w swojej pracy szkoleniowej podstawowe wskaźniki do oceny intensywności obciążeń treningowych (maksymalna i progowa częstość skurczów serca, wysiłkowe i powysiłkowe stężenia mleczanu we krwi) - to powinniśmy się skupić na realizacji swoich planów treningowych i odnowie biologicznej, a nie na szukaniu dróg na skróty.
Jeśli z góry planujemy się nie przemęczyć to zmieńmy dyscyplinę sportu na bardziej statyczną i mniej wymagającą poświęcenia. Trening w większości przypadków powinien doprowadzić do zmęczenia, które powoduje zaburzenie wewnętrznej homeostazy. Odbudowa wewnętrznej homeostazy następuje w okresie wypoczynku i regeneracji, które są szalenie ważnymi składowymi procesu szkolenia. Należy tak planować obciążenia treningowe aby nie doprowadzić do wyczerpania czy przetrenowania, gdyż są to stany, które często wymagają leczenia farmakologicznego.
Z fizjologicznego punktu widzenia w organizmie sportowca w trakcie wyścigu jak i po jego zakończeniu dochodzi między innymi do: stanów zapalnych i uszkodzeń komórek mięśniowych, wzrostu temperatury wewnętrznej, stresu energetycznego związanego z wyczerpaniem zasobów glikogenu, stresu oksydacyjnego, zmianami gospodarki wodnej i elektrolitowej (hiponatremia), zaburzeń gospodarki hormonalnej, do których zaliczyć należy wyczerpanie nadnerczy, wzrost poziomu kortyzolu oraz obniżenie poziomu testosteronu.
Jednoznacznie nie można określić długości czasu przeznaczonego na regenerację. Z pewnością długość czasu regeneracji różnić się będzie po sprincie i double iromenie, ale przede wszystkim czas regeneracji uzależniony będzie od diety jaką stosujemy przed startem jak i w trakcie regenaeracji, stosowanej suplementacji, stopnia wytrenowania oraz rodzaju stosowanej odnowy biologicznej.
Więcej informacji o fizjologii sportu znajdziecie na stornie fizjologiasportu.pl