Co sprawia, że już na starcie możesz być lepszym maratończykiem? [maratońska fizjologia]
Co sprawia, że już na starcie możesz być lepszym maratończykiem? [maratońska fizjologia]
Agnieszka Kwiatkowska
Maraton wymaga szacunku. Start w biegu na królewskim dystansie wymaga odpowiedniego przygotowania fizycznego, jaki i psychicznego. Maratończyków odnoszących sukcesy na królewskim dystansie łączy ze sobą kilka wspólnych czynników, które determinują ich dobre wyniki. Elementy te warunkowane są genetyką oraz odpowiednim planem treningowym. Pamietaj, że żaden z tych czynników pojedynczo nie sprawi, że będziesz lepszy. Sprawdź, zmienne fizjologiczne potrzebne do osiągnięcia wyznaczonego celu.
Mięśnie człowieka zbudowane są z dwóch rodzajów włókien - wolnokurczących się i szybkokurczących się. Im wiekszy udział tych pierwszych, tym większe prawdopodobieństwo osiagnięcia sukcesu w maratonie. Dlaczego tak się dzięje? Włókna wolnokurczliwe są naturalnie predysponowane do wysiłku wytrzymałościowego. Mają one wysoka wydolność aerobową, ale ich udział w tkance mięśniowej jest uwarunkowany genetycznie. Co ciekawe włókna szybkokurczliwe przy odpowiednim treningu są w stanie adaptować się do długiego wysiłu, sytuacja odwrotna nie ma miejsca.
REKLAMA
Trening biegacza fot.: pixabay
2. Wysoki próg mleczanowy
Jedna z najważniejszych cech fizjologicznych dla sportowca wytrzymałościowego. Jest to zdolność wytwarzania energii aerobowo w szybkim tempie bez gromadzenia w mięśniach i krwi dużych ilości kwasu mlekowego. Istnieje bliski związek pomiędzy progiem mleczanowym a wynikami w maratonie, ponieważ próg mleczanowy odzwierciedla stopień w jakim Twoje mięśnie mogą produkować energie w procesie tlenowym.
3. Zdolność gromadzenia dużej ilości glikogenu
Glikogen stanowi główne źródlo energii podczas biegu maratońskiego. Na starcie maratonu duży zapas glikogenu w mięśniach i wątrobie pozwala na wysiłek o wysokiej intensywności. W przypadku uszczuplenia tych zapasów, organizm zaczyna czerpać energie z tłuszczu. Niestety metabolizm tłuszczów znacznie mniej efektywnie wykorzystuje tlen, co w konsekwencji prowadzi do zwolnienia tempa biegu.
Aby zapasy glikogenu wystarczyły na całey bieg, musisz wyćwiczyć organizm do gromadzenia tej substancji oraz oszczędnie nim gospodarować. A to oznacza, że "ściana" może wogóle Cię nie dotyczyć.
To w jaki sposób biegniesz wpływa na ekonomike biegu. Głównymi składowymi ekonomiki biegania jest udział włókien wolnokurczliwych, biomechanika ruchu oraz historia treningów. Biegacze z większym doświadczeniem i dużym kilometrażem mają zazwyczaj lepszą ekonomike biegania, prawdopodobnie za sprawą adaptacji do wysiłku wytrzymałościowego.
18. PKO Poznań Maraton ŁUKASZ CYNALEWSKI
5. Wysoka maksymalna wydolność tlenowa (VO2 max)
Odnoszący sukces maratończycy mają wysoki poziom VO2 max. Oznacza to, że są w stanie transportować do mięśni duże ilości tlenu, a mięsnie mogą ten tlen wykorzystać w dużych ilościach do aerobowej produkcji energii. Poziom VO2 max związany jest z kilkoma czynnikami: tętnem maksymalnym, poziomem hemoglobiny we krwi i odsetkiem krwi transportowanej do aktywnych mięśni.
Trening biegacza fot.: www.freepik.com
6. Szybka regeneracja
Zaprawieni w boju maratończycy są w stanie szybko zregenerować się po treningu i intensywnych akcentach. Dzięki temu, lepiej radzą sobie z większą objetością treningów. Zdolność do szybkiej regeneracji wiąże się z genetyką, planem treningowym, wiekiem oraz sposobem życia.
