Jerome Boateng miękko wrzucił w pole karne, a Robert Lewandowski nie dał się złapać w pułapkę ofsajdową, pięknie przyjął piłkę na klatkę piersiową, obrócił się przodem do bramki i zdobył gola. Jedynego we wtorkowym meczu. Swojego 31. w tym sezonie Bundesligi. W 29. występie. Swojego 46. we wszystkich rozgrywkach w barwach Bayernu w bieżącym sezonie. W 39. występach.
Nie było bardziej odpowiedniego zawodnika do zdobycia bramki pieczętującej kolejny tytuł dla monachijskiego giganta. Bayern ma ósme mistrzostwo Niemiec z rzędu i 30. w historii. A Lewandowski pisze swoją historię.
Z Lechem Poznań wywalczył:
- 1. Mistrzostwo Polski
- 2. Puchar Polski
- 3. Superpuchar Polski
Z Borussią Dortmund:
- 4. Mistrzostwo Niemiec w sezonie 2010/2011
- 5. Mistrzostwo Niemiec 2011/2012
- 6. Puchar Niemiec 2011/2012
- 7. Superpuchar Niemiec 2013
Z Bayernem Monachium:
- 8. Mistrzostwo 2014/2015
- 9. Mistrzostwo 2015/2016
- 10. Puchar 2015/2016
- 11. Superpuchar 2016
- 12. Mistrzostwo 2016/2017
- 13. Superpuchar 2017
- 14. Mistrzostwo 2017/2018
- 15. Superpuchar 2018
- 16. Mistrzostwo 2018/2019
- 17. Puchar 2018/2019
- 18. Mistrzostwo 2019/2020
Lista trofeów Lewandowskiego jest imponująca. I to pomimo widocznych braków. Nie ma niej żadnego europejskiego pucharu. To się może zmienić w sierpniu, bo Bayern jest w grze o wygranie Ligi Mistrzów. Jeśli wszystko poszłoby po myśli kapitana reprezentacji Polski, wygrywając Champions League miałby już 20 drużynowych triumfów w karierze. Tym 19. byłby kolejny Puchar Niemiec. W finale zaplanowanym na 4 lipca w Berlinie Bayern zagra z Bayerem Leverkusen.
Legendy Górnika i Żurawski trzy tytuły za "Lewym"
Poza Lewandowskim z polskich piłkarzy historycznie najbardziej utytułowane są legendy Górnika Zabrze Ernest Wilczek i Hubert Kostka. Obaj byli filarami klubu, gdy ten seryjnie zdobywał mistrzostwa i krajowe puchary. A Kostka dodatkowo zdobył mistrzostwo olimpijskie w Monachium w 1972 roku. Tyle samo trofeów co oni - również 15 - ma Maciej Żurawski, pięciokrotny mistrz Polski z Wisłą Kraków, zdobywca dwóch Pucharów Polski i dwóch Superpucharów z "Białą Gwiazdą", a do tego trzykrotny mistrz Szkocji, zdobywca jednego Pucharu i jednego Superpucharu Szkocji z Celtikiem Glasgow oraz mistrz Cypru z Ominią Nikozja. Po 14 trofeów zdobyli: Włodzimierz Lubański, Stanisław Oślizło, Zygfryd Szołtysik, Józef Wandzik i Stefan Florenski.
Boniek, Młynarczyk i Dudek mają to, czego Robert nie ma
Co ciekawe, daleko za tymi graczami są jedyni Polacy, którzy zdobyli Puchar Europy Mistrzów Krajowych bądź wygrali Ligę Mistrzów. Zbigniew Boniek zdobył Puchar Europy z Juventusem w sezonie 1984/1985. Rok wcześniej z klubem z Turynu wywalczył Puchar Zdobywców Pucharów i Superpuchar Europy. Ale w sumie w całej karierze zdobył "tylko" osiem trofeów (jeszcze dwa mistrzostwa Polski z Widzewem, jedno mistrzostwo Włoch z Juventusem, jeden Puchar Włoch z Juventusem i jeden z Romą.
Boniek ma w dorobku osiem, a Józef Młynarczyk - dziewięć trofeów. Zdobywca Pucharu Europy z Porto, z sezonu 1986/1987, zdobył jeszcze Superpuchar Europy i Puchar Interkontynentalny oraz dwa mistrzostwa, jeden Puchar i jeden Superpuchar Portugalii z Porto. A przed wyjazdem z kraju dwa razy byłem mistrzem Polski w barwach Widzewa.
Podobnie wygląda dorobek Jerzego Dudka, który ma 10 trofeów. Swój najcenniejszy triumf były bramkarz reprezentacji Polski odniósł po niezapomnianym finale Ligi Mistrzów w 2005 roku. Wtedy Liverpool podniósł się, mimo że do przerwy przegrywał z Milanem 0:3. Poza Pucharem Europy nasz bramkarz z "The Reds" wygrał jeszcze: Superpuchar Europy, Puchar Anglii, Puchar Ligi Angielskiej i Tarczę Wspólnoty, a poza tym: mistrzostwo, Puchar i Superpuchar Hiszpanii w barwach Realu Madryt oraz mistrzostwo i Superpuchar Holandii z Feyenoordem Rotterdam.
Teraz celem Liga Mistrzów?
Lewandowski przebija wszystkich i na pewno swój rekord będzie jeszcze śrubował. Ale też jasne jest, że różnorodności i ważności trofeów napastnik Bayernu może pozazdrościć Dudkowi, Bońkowi czy Młynarczykowi. Na razie "Lewy" trofea zbierał tylko w ligach polskiej i niemieckiej. Byłoby dobrze, gdyby terytorium swojego panowania poszerzył o triumfy europejskie. Na przykład w Lidze Mistrzów i - to już marzenie raczej nie do spełnienia - na Euro 2021.
