Najlepsi piłkarze, którzy nigdy nie zdobyli Złotej Piłki. Wielkie nazwiska!

Obrońcy też nie mają szczęścia do tej nagrody. Tylko dwóch zostało wyróżnionych w ten sposób - Franz Beckenbauer (1972 i 1976 rok) oraz Fabio Cannavaro (2006). Baresi najbliżej triumfu był w 1989 roku, ale zajął drugie miejsce z 80 punktami. To był okres dominacji Milanu w Europie, o czym najlepiej świadczy podium z tego roku. Marco van Basten, Baresi, Frank Rijkaard. Między 1987 a 1996 rokiem Milan wygrał Serie A pięciokrotnie (najsilniejsza wówczas liga na świecie) i sięgnął po trzy Puchary Europy.

Jeden z najlepszych napastników w historii futbolu. W finale Pucharu Europy w 1960 roku strzelił cztery gole i zajął drugie miejsce (za Luisem Suarezem). Dwa lata później hat-trick w pierwszej połowie, obu wyczynów dokonał w koszulce Realu Madryt. 84 gole w 85 meczach reprezentacji Węgier. Uhonorowano go jednak w inny sposób. Od 2009 roku przyznawana jest nagroda Puskasa dla strzelca najpiękniejszego gola.

Od 1956 roku po tę nagrodę sięgnął zaledwie jeden bramkarz - Lew Jaszyn w 1963 roku. Poważnym kandydatem w 1982 roku mógłby być Dino Zoff, golkiper mistrzów świata z tego roku. Był kluczowym piłkarzem Italii pomimo swojego wieku. Mając 40 lat, 4 miesiące i 13 dni stał się najstarszym złotym medalistą mundialu. Został też najlepszym bramkarzem turnieju. W głosowaniu zajął dopiero 8. miejsce; wygrał jego kolega z reprezentacji Paolo Rossi, a Bruno Conti (inny Włoch) zajął 5. miejsce.

Jeden z najlepszych obrońców w historii futbolu. Z gry w defensywie uczynił prawdziwą sztukę. Dla Ronaldo to najlepszy obrońca, przeciwko któremu kiedykolwiek grał. Grał do 40, w piłce klubowej wygrał dosłownie wszystko. Z reprezentacją miał nieco pecha, bo nie wygrał żadnego trofeum, ale srebro i brąz zarówno mundialu, jak i Euro, to nie byle jakie osiągnięcia. W dodatku znalazł się aż w trzech wymarzonych jedenastkach na mistrzostwach Europy (1988, 1996, 2000). Dwukrotnie zajmował trzecie miejsce - w 1994 oraz 2003 roku.

Ulubieniec wielu kibiców, pomimo swoich kontrowersyjnych zachowań. W 1993 roku zajął dopiero trzecie miejsce za Dennisem Bergkampem i Roberto Baggio. W tym samym roku wygrał Premier League z Manchesterem United, na Old Trafford stał się ikoniczną postacią.

Kolejny bramkarz na liście. Z Bayernem Monachium sięgnął po 23 trofea w ciągu 14 lat. Mistrz Europy z reprezentacją Niemiec w 1996 roku. Ale najlepszą okazję na zdobycie Złotej Piłki miał w 2002 roku. Zajął trzecie miejsce za Roberto Carlosem i Ronaldo. Chyba to Kahn dostałby tę nagrodę, gdyby nie jego błąd w finale mistrzostw świata, który wykorzystał Ronaldo właśnie...

Warto przypomnieć, że Kahn był na podium również w 2001 roku. Jak na bramkarza to niesamowite osiągnięcie.

Liverpool na przełomie lat 70. i 80. dominował zarówno w Anglii, jak i w Europie. Dalglish na Anfield wygrał sześć mistrzostw czy sięgnął po trzy Puchary Europy. Ale Szkot miał tylko jeden problem. I nazywał się on Michel Platini. W 1983 roku Dalglish zajął drugie miejsce, a Platini zdobył pierwszą z trzech Złotych Piłek.