- Oni nie są ludźmi, to co wyprawiają nie jest grą, której mnie uczono - mówił wielki Bobby Charlton, gdy jego Manchester United przegrał w półfinale Pucharu Europy z Realem 1:3 (w rewanżu było 2:2 i w finale zagrali Hiszpanie). Drużyna Alfredo Di Stefano, Ferenca Puskasa i Francisco Gento pięć razy z rzędu wygrała Puchar Europy, w 1960 r. pokonała w finale Eintracht Frankfurt 7:3.
Dzięki tej drużynie sławę zyskał termin 'catenaccio'. Urodzony w Argentynie trener Helenio Herrera dokonał rewolucji w taktyce, zmuszając piłkarzy do obsesyjnego myślenia o defensywie i cierpliwego wyczekiwania na ewentualną okazję do kontrataku. Pionierzy nowego stylu podbili Europę, a ich pierwszy triumf w Pucharze Europy (1964) miał wymiar symbolu - pokonali niedoścignionych artystów z Realu Madryt, sukces powtórzyli rok później. Na następny triumf w tych rozgrywkach Inter czekał do 2010 r., gdy Puchar Europy zdobyła drużyna prowadzona przez Jose Mourinho.
Wielki Ajax stworzył Rinus Michels, prekursor tzw. futbolu totalnego, który później przyniósł medale mistrzostw świata reprezentacji Holandii. Rewolucyjny styl opierał się na niespotykanej dotychczas wszechstronności piłkarzy, która wymagała żelaznej kondycji i perfekcyjnego panowania nad piłką. Ale Michels imponował graniczącą z jasnowidztwem intuicją w wyszukiwaniu talentów. Wśród nich był Cruyff, syn stadionowej sprzątaczki. Królem strzelców ekstraklasy został jako 20-latek, i to z imponującą średnią ponad jednego gola na mecz! Umiał w pojedynkę rozstrzygnąć mecz, ale nie był boiskowym egoistą. Wiele zawdzięczają mu partnerzy, którzy prawdopodobnie osiągnęliby o wiele mniej, gdyby Cruyff nie wykorzystał ich predyspozycji. Cruyff poprowadził Ajax do trzech zwycięstw w Pucharze Europy z rzędu.
Ostatni zespół, który po Puchar Europy sięgał trzy razy z rzędu, odpowiedź na futbol totalny Ajaksu Amsterdam. Wielka drużyna, której w decydujących momentach nie brakowało szczęścia. W 1974 r. wyrównującego gola w finale z Atletico strzeliła na minutę przed końcem dogrywki, rok później przy stanie 0:0 sędzia nie uznał prawidłowo strzelonego gola dla Leeds, w 1976 r. Saint Etienne zmarnowało w finale mnóstwo szans na bramki i przegrało 0:1. Sześciu piłkarzy Bayernu (m.in. Franz Beckenbauer i Gerd Mueller) w 1974 r. zdobyło z Niemcami mistrzostwo świata.
Trener Bob Paisley - wcześniej asystent równie cenionego Billa Shankly'ego - pracował w Liverpoolu dziewięć lat, ostatecznie wyplenił nieśmiertelne 'kick nad rush' (kopnij i biegnij) i sięgnął po największe triumfy w historii klubu. Jego zespół trzy razy zdobył Puchar Europy (żaden trener nie ma tylu triumfów), sześć razy mistrzostwo. W 1984 r. prowadzony już przez Joe Fagana Liverpool zdobył kolejny Puchar Europy.
W plebiscycie magazynu 'World Soccer' drużyna Arrigo Sacchiego została uznana za najlepszą drużynę klubową w historii, nad nią wybitni fachowcy umieścili tylko reprezentacje narodowe - Brazylię z 1970 roku, Węgry '53 i Holandię '74. Drużyna z Marco van Bastenem, Ruudem Gullitem i Frankiem Rijkaardem - odnawiająca ducha holenderskiego futbolu totalnego z lat 70. przeszła do historii. Grała spektakularnie, dwukrotnie z rzędu wywalczyła Puchar Europy, czego do dziś nikt nie powtórzył, w półfinale potrafiła rozbić Real Madryt 5:0, a w finale Steauę Bukareszt 4:0.