Niezbędny tlen

Jak możemy zmierzyć kondycję fizyczną? Nauka opisała trzy z jej podstawowych składników - wydolność tlenową, próg mleczanowy i ekonomiczność. Najlepsi zawodnicy mają wysokie wskaźniki tych trzech fizjologicznych cech.

Wydolność tlenowa to miara ilości tlenu, który zużywa organizm podczas treningu. Opisuje się ją również jako VO2max - maksymalną wydolność tlenową. VO2max może być zmierzone w warunkach laboratoryjnych, w czasie testu, gdy sportowiec - z założonym urządzeniem mierzącym pobór tlenu - co kilka minut zwiększa intensywność wysiłku, aż do zupełnego wyczerpania. VO2max wyraża się w mililitrach tlenu przyjętych w ciągu minuty na kilogram masy ciała (ml/kg/min). Światowej klasy zawodnicy osiągają 70 do 80 ml/kg/min. Dla porównania przeciętnie aktywny student jest zużywa 40 do 50 ml/kg/min. Średnio wydolność tlenowa kobiet jest o 10% niższa niż mężczyzn.

Wydolność tlenowa jest w znacznym stopniu zdeterminowana genetycznie i zależy od takich czynników, jak wielkość serca, szybkość tętna, pojemność wyrzutowa serca, koncentracja hemoglobiny i enzymów aerobowych (tlenowych) we krwi, gęstość mitochondriów i rodzaj włókien mięśniowych. Jednak do pewnego stopnia poddaje się ona treningowi. Podniesienie wartości VO2max do możliwie największej wartości zajmuje sześć do ośmiu tygodni intensywnego treningu.

Z wiekiem wydolność tlenowa spada - mniej więcej o 1% na rok od 25. roku życia, u osób nieaktywnych. U tych, którzy ćwiczą, a w szczególności regularnie wykonują sesje treningowe o wysokiej intensywności, spadek ten jest mniejszy i może w ogóle nie wystąpić prawie do 40. roku życia.

Tekst pochodzi z książki "Biblia treningu kolarza górskiego" autorstwa Joe Friela opublikowanej przez wydawnictwo Buk Rower.

Joe Friel / Buk Rower

Źródło: Buk Rower

Więcej o:
Copyright © Agora SA