EuroBasket 2015. Kto jest kim w reprezentacji Polski koszykarzy?

6. A.J. SLAUGHTER, 28 lat, 191 cm, ostatnio Panathinaikos, teraz Banvit

Rola: Najważniejszy gracz na obwodzie. Szykowany do roli rozgrywającego, ale może też grać jako rzucający. W minionym sezonie w Eurolidze miał mecz, w którym trafił siedem razy za trzy.

Czego się spodziewać? Kontrolowanej, zespołowej gry. Slaughter jest bardzo spokojnym człowiekiem i właśnie tak gra. Nie forsuje swoich akcji, szuka kolegów, dokładnie wypełnia polecenia trenera.

Silne i słabe strony: Slaughter jest szybki, aktywny w obronie, nieźle wchodzi pod kosz, nieźle rzuca z dystansu... Ale w niczym nie jest wybitny. Słabe strony? Może, paradoksalnie, pasywność w ataku?

10. MATEUSZ PONITKA, 21 lat, 196 cm, ostatnio BC Oostende, teraz Stelmet

Rola: Pierwszopiątkowy rzucający, który może grać także na skrzydle. Jeden z najważniejszych graczy reprezentacji, na pewno najbardziej przebojowy.

Czego się spodziewać? Odważnej, dynamicznej, agresywnej gry. Ponitka gra coraz wszechstronniej - po wejściach zdobywa punkty lub sprytnie podaje, trafia z dystansu, walczy o zbiórki w ataku, dobrze broni.

Silne i słabe strony: Świetnie wychodzą mu wejścia pod kosz, które lubi i potrafi kończyć nawet wsadami. Efektowny w kontrach. Gorzej wychodzi mu rozwiązywanie akcji dwójkowych z zasłonami.

12. ADAM WACZYŃSKI, 25 lat, 199 cm, RN Monbus Obradoiro

Rola: Podstawowy skrzydłowy lub rzucający, wszechstronny gracz, który dojrzewa do coraz ważniejszej roli w reprezentacji.

Czego się spodziewać? Spokoju i dobrego "czytania" gry. Waczyński ograł się w lidze hiszpańskiej, gdzie rozwinął się jako strzelec, ale wciąż nieźle podaje, gra zespołowo.

Silne i słabe strony: Coraz lepiej rzuca za trzy po wyjściu na pozycję, bez kozła. Trochę słabiej wychodzi mu gra z piłką, nie jest mistrzem dynamiki.

7. DAMIAN KULIG, 28 lat, 205 cm, ostatnio Turów, teraz Trabzonspor

Rola: Najważniejszy gracz podkoszowy obok Marcina Gortata. Wysoki skrzydłowy, grywa jako środkowy.

Czego się spodziewać? Skutecznej gry i pod koszem, i na obwodzie. Kulig umie trafiać z dystansu, więc wyciąga wysokich graczy spod kosza na obwód. Ale potrafi też zaskoczyć ich minięciem i wejściem.

Silne i słabe strony: Szybkość i technika. Jak na wysokiego gracza Kulig ma duży zasób zwodów, dobrze się ustawia, także w obronie. Minus? Ostatnio dużo rozmawia z sędziami. Niepotrzebnie, bo to i nerwy, i potencjalne faule techniczne.

13. MARCIN GORTAT, 31 lat, 211 cm, Washington Wizards

Rola: Najważniejszy gracz reprezentacji, jej pierwszy środkowy, najlepszy strzelec w sparingach.

Czego się spodziewać? Częstych prób gry tyłem do kosza, które kończone będą półhakami lub rzutami po obrocie. Wielu zbiórek w obronie, solidnej obrony w polu trzech sekund.

Silne i słabe strony: W NBA jego firmową akcją są dobre zasłony, po których wbiega pod kosz, dostaje piłkę i punktuje. W reprezentacji takich akcji jest mniej. Minus? Nie wiadomo, jak będzie sobie radził z możliwymi podwojeniami.

15. ŁUKASZ KOSZAREK, 31 lat, 187 cm, Stelmet Zielona Góra

Rola: Rezerwowy rozgrywający, który może być pierwszym, jeśli Slaughter zostanie przesunięty na pozycję rzucającego. Najbardziej doświadczony gracz kadry, to jego piąty EuroBasket.

Czego się spodziewać? Spokojnej gry, kontrolowania tempa, dwójkowych akcji z zasłonami ze środkowymi. Raczej nie wejść pod kosz, w indywidualnych akcjach Koszarek stawia na rzuty z dystansu.

Silne i słabe strony: Firmowa akcja Koszarka to podanie w tempo do środkowego, gdy ten wbiega pod kosz po zasłonie. Gorzej z dynamiką, mijaniem rywali i agresywną obroną.

5. AARON CEL, 28 lat, 203 cm, ostatnio Stelmet, teraz Monaco

Rola: Zmiennik na pozycji wysokiego skrzydłowego.

Czego się spodziewać? Trafień z dystansu, ale też sprytnej, inteligentnej gry. Raczej dalej od kosza niż pod obręczą.

Silne i słabe strony: Dość swobodna gra kilka metrów od kosza, skąd trafia, gdzie zwodzi. Gorzej z walką podkoszową - w obronie, w ataku, o zbiórki.

24. PRZEMYSŁAW KARNOWSKI, 21 lat, 214 cm, Uniwersytet Gonzaga

Rola: Zmiennik Marcina Gortata, drugi środkowy reprezentacji.

Czego się spodziewać? Upychania pod koszem i rzutów lewym półhakiem po podaniu od kolegów. A także dobrych, sprytnych podań do wbiegających.

Silne i słabe strony: Największym atutem Karnowskiego jest skuteczny lewy półhak. Wadą - przewidywalność. 21-latek praktycznie nie próbuje gry prawą ręką, brakuje mu także dynamiki.

33. KAROL GRUSZECKI, 25 lat, 193 cm, ostatnio Czarni, teraz Stelmet

Rola: Pierwszy zmiennik na pozycji skrzydłowego, który wnosi do gry wiele energii.

Czego się spodziewać? Aktywności, szczególnie w obronie. Gruszecki dobrze broni jeden na jednego, pomaga innym, potrafi wyrwać piłkę rywalowi, pobiec do kontry.

Silne i słabe strony: Jego atutem jest wszechstronność - potrafi i rzucić z dystansu, i wejść pod kosz, i zagrać tyłem do obręczy. Minus - doświadczenie. To jego pierwszy EuroBasket.

0. ALEKSANDER CZYŻ, 25 lat, 201 cm, ostatnio Turów

Rola: Ostatni rezerwowy w formacji podkoszowej. Zwykle gra jako wysoki skrzydłowy, ale występuje też jako środkowy.

Czego się spodziewać? Walki. Czyż jest skoczny, dynamiczny, ciągnie go do każdej piłki odbitej od obręczy, niecelne rzuty potrafi dobijać potężnymi wsadami.

Silne i słabe strony: Duże wyczucie pod koszem i umiejętność wyrywania piłek w tłumie. Gorzej czuje się w ustawionej grze, zdarza mu się stanąć w złym miejscu, co utrudnia rozegranie akcji. Bardzo słaby rzut.

17. PRZEMYSŁAW ZAMOJSKI, 28 lat, 193 cm, Stelmet

Rola: Ostatni zmiennik na pozycji rzucającego lub skrzydłowego. Podczas sparingów nie wyróżniał się w żadnym elemencie.

Czego się spodziewać? Rzutów z dystansu. Zamojski to strzelec, problem w tym, że bardzo nieregularny. Rzadko jest w gazie i trafia raz za razem.

Silne i słabe strony: Jeśli trafia, bywa groźny. Jest solidny w obronie. Ale niebezpiecznie robi się, gdy zaczyna kozłować, próbuje wejść. Wtedy często traci piłkę.

66. ROBERT SKIBNIEWSKI, 32 lata, 182 cm, ostatnio Śląsk, teraz Anwil

Rola: Ostatni rezerwowy na obwodzie, zabezpieczenie na pozycji rozgrywającego. Rok temu był bardzo ważnym graczem w eliminacjach, teraz jest w kadrze tylko ze względu na rezygnację Dardana Berishy.

Czego się spodziewać? Niewielu minut na boisku. Ale jeśli Skibniewski się na nim pojawi, to będzie uspokajał, spowalniał grę.

Silne i słabe strony: Atutem Skibniewskiego jest doświadczenie i zmysł do podań. Potrafi nimi zaskoczyć w najróżniejszy sposób. Ale raczej nie zaskoczy swobodną grą pod presją.