TBL. Łączyński wraca. Znów do Polonii

W lecie kłócił się z klubem o pieniądze, teraz ma pomóc drużynie w końcówce sezonu. - Wszystko, co za nami, oddzieliliśmy grubą krechą - mówi o konflikcie z Polonią Kamil Łączyński.

Sport.pl na Facebooku! Sprawdź nas ?

Wychowanek "Czarnych Koszul" w wieku 21 lat ma już za sobą sześć poważnych kontuzji prawego kolana. Gdyby nie one, mógłby być czołowym polskim rozgrywającym, bo na boiskach ekstraklasy Łączyński pozytywnie zaskakiwał już w wieku 17 lat.

Ostatnią operację przeszedł w marcu, a potem, w lecie, spierał się o zaległe pieniądze z Polonią. Sezon rozpoczynał bez klubu i od rehabilitacji, ale kilka dni temu Łączyński... podpisał umowę z Polonią do końca rozgrywek. Teoretycznie może zagrać już w sobotę z PGE Turowem Zgorzelec (sobota, 18, hala Koło). - Jestem do dyspozycji trenera, choć myślę, że na grę w lidze jest być może jeszcze trochę za wcześnie - mówi koszykarz.

Łukasz Cegliński: Jak kolano?

Kamil Łączyński: Czuję się na siłach, żeby zacząć coś robić. Od operacji w marcu pracowałem bardzo ciężko podczas rehabilitacji, ćwiczyłem po parę godzin dziennie. Od półtora tygodnia trenuję już z pełnym obciążeniem, bez odpuszczania. Zasuwam na maksa.

Treningi z Polonią to pierwszy kontakt z boiskiem po operacji?

- Nie, byłem wcześniej w Gdyni, gdzie trenowałem z pierwszoligowymi rezerwami Asseco Prokomu. Rozmawialiśmy na temat kontraktu, ale nie doszliśmy do porozumienia. Wróciłem do Warszawy bez klubu i akurat zadzwonił trener Wojciech Kamiński.

Cieszysz się, że wracasz do gry w Polonii, a nie w Prokomie II?

- Wyszło, jak wyszło. Zadzwonił do mnie trener Kamiński, co od razu mnie podbudowało. Do powrotu do Polonii w 99 proc. przekonała mnie jego osoba, choć oczywiście odbyłem długą, wyjaśniającą rozmowę z prezesem Wojciechem Kozakiem.

Było, co wyjaśniać, bo w sierpniu ostro spieraliście się o pieniądze. Twój powrót do Polonii to zaskoczenie.

- Ja też jestem zaskoczony, ale wiadomo, jak jest - tych kilka propozycji, jakie miałem z innych klubów, wiązało się z opłatami za mnie, bo byłaby to moja pierwsza zmiana. Te kluby podchodziły do tego niechętnie, więc do wyboru miałem wykupienie samego siebie albo powrót do Polonii. A Polonia akurat się odezwała.

Rozliczyliście się w 100 proc.? A może to nowy kontrakt jest formą rozliczenia?

- Nie, wszystko, co za nami, oddzieliliśmy grubą krechą. Klub przelał całą należną mi sumę jeszcze przed inauguracją sezonu.

Kto kogo potrzebuje teraz bardziej - Polonia Łączyńskiego czy Łączyński Polonii?

- To nie ja dzwoniłem do trenera Kamińskiego, tylko trener Kamiński do mnie, co może sugerować, że to Polonii zależy na mojej osobie. Ale to niewątpliwie ukłon w moją stronę, więc na pytanie odpowiem: 50 na 50. Ja dostaję szansę, żeby pokazać się na nowo i samemu się przekonać, czy jeszcze coś mogę na boisku zrobić, czy lepiej dać sobie spokój. Ale klub chyba wie, że jeśli będę gotowy w 100 proc., to będę mógł pomóc drużynie.

Polonia, w której w ostatnich latach byłeś przeważnie pierwszym rozgrywającym z ławki, ma teraz Marcina Nowakowskiego z solidną pozycją w piątce oraz 18-letniego Michała Kwiatkowskiego, który nieźle wprowadził się do ligi. Na co liczysz?

- Będę zadowolony z każdej minuty na boisku, bo to ja dołączam do zespołu, ja jestem po roku przerwy, ja jestem czwartym rozgrywającym po Nowakowskim, Darnellu Hinsonie i Kwiatkowskim. Muszę walczyć i pokazywać, że miejsce w drużynie mi się należy. Będzie ciężko, ale mnie to cieszy, bo konkurenci do miejsca w składzie prezentują niezły poziom i będę musiał wrócić do formy, aby z nimi rywalizować.

MÓWI WOJCIECH KAMIŃSKI, trener Polonii

- W kilku meczach mieliśmy problem z rozgrywającymi, bo i Marcin Nowakowski, i Michał Kwiatkowski mieli kontuzje, a poza tym niebawem zaczynają się finałowe rozgrywki mistrzostw Polski juniorów starszych, w których będzie uczestniczył "Kwiatek". Dlatego pomyślałem, że może warto sięgnąć po Kamila, który - moim zdaniem - pomoże nam. A na dodatek my, jako klub, jako Polonia, możemy pokazać, że jesteśmy ponad to, co było w wakacje, że dla nas najważniejsza jest koszykówka.

- Po tym, jak biega, jak się rusza, to po Kamilu nie widać na treningu, że miał jakąkolwiek kontuzję. W ataku sobie radzi, bo wie, jak grać w koszykówkę. Najwięcej pracy czeka go nad głową i obroną - żeby się nie bać, uwierzyć w siebie, zgrać się z zespołem.

Czarni ? potrzebują zwycięstw

Więcej o:
Copyright © Agora SA