10 oznak, że wybrałeś odpowiedniego trenera sportu dla dziecka
10 oznak, że wybrałeś odpowiedniego trenera sportu dla dziecka
Iwona Ludwinek-Zarzeka
Rodzice oddając swoją pociechę do klubu liczą na to, iż kadra pracująca tam będzie się odznaczała pełnym profesjonalizmem. Niestety nie zawsze tak jest. Czym się charakteryzuje trener idealny? Oto 10 cech szkoleniowca, na które rodzic powinien zwrócić uwagę zapisując dziecko na zajęcia sportowe.
Trener kładzie nacisk na długoterminowy rozwój zawodników
Unikaj trenerów, dla których liczy się przede wszystkim wynik. Wielu świetnie zapowiadających się sportowców nie osiąga sukcesów w kategoriach seniorskich, gdyż zostają zbyt wcześnie wyeksploatowani. Niestety w Polsce taką sytuację wspiera system nagradzania klubów. Mimo wszystko warto szukać takich placówek i takich trenerów, którzy dbają o harmonijny rozwój dzieci i młodzieży.
Dobry trener potrafi wykorzystać tzw. okresy sensytywne zawodników (momenty, w których dane umiejętności mają największy potencjał rozwojowy) oraz rozpocząć trening od wszechstronnego przeszkolenia i płynnie przejść do ścisłej specjalizacji.
Zajęcia judo dla dzieci. Rafał Gajewski prowadzi trening Fot. Funny Judo
Trener dba o bezpieczeństwo zawodników
Wypadki w sporcie się zdarzają, niektórych nie da się uniknąć. Ważne jest jednak, aby trener był odpowiedzialny i przewidujący.
Trener dbający o bezpieczeństwo to również taki, który odpowiedzialności uczy swoich podopiecznych. Oni powinni także kontrolować co się dzieje, nie doprowadzać do sytuacji ryzykownych oraz słuchać poleceń trenera. Przy takiej współpracy i wzajemnym zaufaniu problem związany z niebezpieczeństwem jest zminimalizowany.
Uczniowie klas 1-3 szkół podstawowych beda się uczyć gry w tenisa Fot. Sebastian Adamus / Agencja Wyborcza.pl
Trener zauważa różnice płci, jednak nie kieruje się stereotypami
Chłopaki nie płaczą? Dziewczyny się nie nadają do poszczególnych dyscyplin? Trener kierujący się stereotypami nie dopuszcza do siebie prawdziwego obrazu poszczególnych zawodników. Owszem, praca z dziewczynkami i z chłopcami zazwyczaj różni się od siebie, jednak należy pamiętać, że każdy młody sportowiec jest inny i wymaga indywidualnego podejścia.
Dobry trener nie buduje swojego autorytetu poprzez wygrażanie i krzyki. Nie wyżywa się na zawodnikach, gdy ma gorszy dzień. Nie daje się porwać negatywnym emocjom w kryzysowych sytuacjach.
Praca z dziećmi i młodzieżą bywa trudna i wymagająca wielkiej cierpliwości od trenera, jednak nie może on pozwolić sobie na nerwowe reakcje w obecności dzieci, gdyż napięta atmosfera udziela się drużynie. Ponadto agresywne reakcje uczą zawodników błędnych zachowań.
Trener nie może sobie pozwolić na to, aby dać sobie "wejść na głowę". Musi umieć trzymać dyscyplinę, gdyż od tego w dużej mierze zależy bezpieczeństwo zawodników. Powinien dotrzymywać słowa (np. gdy zawiesza wychowanka w możliwości trenowania przez określony czas). Nie wolno mu też przymykać oczu na naganne zachowania dzieci. Bez tego grupa nie ma szans prawidłowo funkcjonować, gdyż wraz z upływem czasu młodzi zawodnicy przestaną respektować jakiekolwiek zdanie trenera.
Sztywne trzymanie się zasad, brak wrażliwości oraz umiejętności słuchania to cechy kiepskiego trenera.
Szkoleniowiec musi być otwarty na dzieci, słuchać tego co mają do powiedzenia i umieć wyciągać wnioski. W zrozumieniu podopiecznych pomoże również dobry kontakt z ich rodzicami. Każdy zawodnik posiada inną sytuację rodzinną, inne doświadczenia, stanowi zbiór indywidualnych cech. Sztywne reakcje na poszczególne zachowania nie sprawdzają się w grupie.
Pamiętajmy, że trener to ktoś więcej niż szkoleniowiec. To również przyjaciel, ktoś, komu można zaufać, zwierzyć się. Nie może on zatem zamykać się na indywidualne potrzeby dzieci.
Nic tak nie demobilizuje zawodników, jak niemożność sprostania oczekiwaniom trenera. W takiej sytuacji rodzą się pytania: dlaczego nie jestem wystarczająco dobry? czy ja w ogóle nadaję się do sportu? Dziecko szukając problemu w sobie, nie w trenerze, skutecznie zniechęca się do danej dyscypliny lub aktywności w ogóle.
Mądry trener oczywiście stopniowo podnosi poprzeczkę, jednak ma ona być w zasięgu ręki danego zawodnika.
Trener musi umieć zaangażować dzieci fot. Barbara Bilska
Trener wspiera proces budowania zespołu
Trenując w klubie sportowym mamy do czynienia z drużyną nawet wtedy, gdy uczestniczymy w konkurencjach indywidualnych. Wewnątrz klubu nie powinno być niezdrowej rywalizacji, ani podkopywania potencjału współćwiczących. Nawet, jeśli na zawodach zawodnicy startujący w tych samych barwach ścigają się ze sobą, powinni się szanować i wspólnie mobilizować do bycia coraz lepszym.
Uczniowie SP nr 2 i ich rodzice wzięli udział w zawodach w parku Kusocińskiego już w piątek. Fot. Przemysław Skrzydło / Agencja Wyborcza.pl
Trener stara się współpracować z rodzicami
Trener godny zaufania nie unika kontaktu z rodzicami, wręcz dąży do wzajemnej komunikacji, gdyż sportowy rozwój nie kończy się za linią boiska. To także odpowiednie żywienie w domu, sen, dodatkowe treningi w weekendy realizowane bez udziału trenera. Dlatego dobra współpraca zawodnik-rodzic-trener jest bardzo pomocna w budowaniu sportowej ścieżki.
Treningi dzieci Fot. Łukasz Nowaczyk / Agencja Wyborcza.pl
Trener wychowuje poprzez sport
Sport to nie tylko dbanie o rozwój fizyczny, trening w klubie pełni również rolę wychowawczą. Zatem nie tylko do rodzica, ale także do trenera należy powinność przekazywania wartości i zasad, które wynikają z uprawiania sportu.
Fair play, pokojowe rozwiązywanie konfliktów, współdziałanie, empatia - to tylko kilka z wielu aspektów, które trener powinien nauczać swoich zawodników.
