Co działo się z Mackiewiczem na Nanga Parbat? Francuski doktor wyjaśnia

Kolejnym elementem sprawiającym duże problemy były duszności Mackiewicza. Wykraczały one ponad normę w stosunku do tych, które mogą spotkać wspinaczy na tych wysokościach. Nieprawidłowy oddech był pierwszym z objawów wysokościowego obrzęku płuc. Po dość szybkim wejściu na szczyt i próbie powrotu do bazy pojawił się też kaszel - objaw obecności płynu w pęcherzykach płucnych. To sprawiało, że organizm Mackiewicza nie był zdolny do żadnej aklimatyzacji i musiał szybko znaleźć się na niższej wysokości. Na to było już jednak za późno. Jak przekazała Revol, Polak miał  "ogromne trudności z posuwaniem się naprzód".

Dodatkowo Francuzka zauważyła u niego ślady krwi w okolicach ust. To zdaniem lekarza był najpoważniejszy objaw obrzęku płuc. "Pienista różowa wydzielina" - wskazywała na uszkodzenia oskrzeli i płuc.

Do dysfunkcji oddychania dochodził jeszcze jeden problem. Mackiewicz nagle przestał widzieć. Możliwe przyczyny zdaniem Champly'ego to ślepota śnieżna, wylew krwi do oka lub niedokrwienie siatkówki.

Lekarz zakwestionował możliwość wystąpienia u Mackiewicza wysokościowego obrzęku mózgu. Zdaniem specjalisty polski himalaista długo był świadomy. Wypowiadał się w sposób klarowny i zrozumiały. Problemy z postrzeganiem rzeczywistości pojawiły się dopiero, gdy dwójka musiała zatrzymać się na wysokości około 7300 metrów. Wtedy Polak zaczął tracić przytomność, co zdaniem  Champly'ego było spowodowane niedotlenieniem całego organizmu (tzw. hipoksją).

Zdaniem doktora zatrzymanie czynności organizmu Mackiewicza mogło nastąpić od 3 do 5 godzin po tym jak położył się w szczelinie śnieżnej. Prawdopodobnie Polak nie wiedział co się z nim dzieje, gdyż zasnął.