Aga Khan królował na Longchamp

Zielone barwy z czerwonymi epoletami znane są w całym wyścigowym świecie. To barwy Księcia Aga Khana, wspaniałego hodowcy i właściciela koni wyścigowych. Podczas ostatniego weekendu w Paryżu konie z jego stajni wygrały siedem wyścigów, w tym aż pięć najważniejszych biegów G1.

Książę Aga Khan IV, a właściwie Karim Al Husseini od wielu już lat kontynuuje rodzinną tradycję związaną z hodowlą koni pełnej krwi angielskiej. Jego dziadek Aga Khan III, którego przodkowie zajmowali się końmi w Indiach już w XIX wieku, został wprowadzony w środowisko angielskich wyścigów w 1904 roku przez swojego przyjaciela Lorda Wavertree. Kilkanaście lat później, w 1922 roku Książę zakupił na aukcji za sumę 9 100 gwinei, córkę ogiera The Tetrarch Mumtaz Mahal .

Klacz jako dwulatka zwyciężyła w pięciu z sześciu startów w sezonie, w tym Champagne Stakes. W wieku trzyletnim zajęła drugie miejsce w 1000 Guineas i wygrała dwa biegi najwyższej kategorii. Mumtaz Mahal wspaniale zapisała się w hodowli koni pełnej krwi. Była m.in. babką Nasrullah czempiona dwuletnich ogierów w Anglii, wspaniałego reproduktora w Anglii i wielokrotnego czempiona ogierów w USA. Imię Mumtaz Mahal widnieje w rodowodach takich sław wyścigowych jak Mahmoud, Migoli, Shergar, Sindaar, Zarkava.

W kolejnych latach przyszły wielkie sukcesy dla Aga Khana III, uzyskał swój pierwszy czempionat właścicieli, a ogiery Blenheim, Bahram i Mahmoud wygrywały wielkie klasyczne wyścigi z Derby na czele. Blenheim i Mahmoud po karierze stanowiły w USA i oba zdobyły tytuł czempiona reproduktorów.

W 1957 roku Aga Khan III zmarł. Według jego ostatniej woli to nie syn Aly, a wnuk Karim uzyskał tytuł Aga Khana IV i 49 immama Islamu. Aly Khan po śmierci ojca zajął się sprawami związanymi z hodowlą i wyścigami konnymi. Dwa lata później, wspaniała klacz Petite Etoile uznana została najlepszym koniem wyścigowym 1959 roku po zwycięstwach w 1000 Guineas, Oaks, Sussex Stakes i Yorkshire Oaks. W tym samym roku świetnie biegały Ginetta, Fiorentina i Taboun wygrywając klasyczne gonitwy we Francji, Irlandii i Anglii. Aly Khan był pierwszym właścicielem w historii angielskich wyścigów, który przekroczył sumę 100 000 F wygranych w jednym sezonie. Aly Khan zginął tragicznie w 1960 roku w wypadku we Francji.

Po śmierci ojca wszystkie obowiązki, również sprawy koni przejmuje Karim, wyróżniony wcześniej przez dziadka tytułem Aga Khana IV. Już w pierwszym roku swojej kariery właściciela wygrał francuski czempionat właścicieli, odnosząc 47 zwycięstw i mając na koncie ponad milion franków. Udało się to dzięki takim koniom jak Charlottesville, zwycięzcy Prix de Jockey Club i Grand Prix de Paris; Sheshoon - Ascot Gold Cup, Grand Prix de Saint-Cloud; Petite Etoile - Coronation Cup; Venture II - St. James Palace Stakes, Sussex Stakes.

W 1964 roku zawiązała się wieloletnia, bardzo owocna współpraca Aga Khana z trenerem Francois Mathet . W cztery lata później ta współpraca przyniosła wspaniały efekt w postaci pierwszego klasycznego zwycięstwa dla Księcia. Siwy ogier Zeddaan (po Grey Sovereign) wygrał Poule d'Essai des Poulains w pierwszym starcie sezonu. Z Zeddaanem związany jest również polski wątek. Jeden z najlepszych polskich jeźdźców w historii wyścigów konnych Jerzy Jednaszewski w 1967 roku wyjechał do Francji, gdzie pracował w stajni właśnie trenera Francois Mathet i jako jeden z nielicznych dosiadał na treningach i galopach bardzo trudnego do jazdy Zeddaana. "Jerzyk" miał również okazję poznać osobiście Aga Khana, który pojawiał się w stajni bardzo często.

W 1976 roku niezwykłego wyczynu dokonał ogier Blushing Groom (na zdjęciu) po Red God , który jako dwulatek wygrał cztery wyścigi G1 (Prix Robert Papin, P. Morny, P. de la Salamandre, Grand Criterium). W wieku trzyletnim wygrał jeszcze 2000 Guineas i zajął trzecie miejsce w Derby za The Minstrel.

Na początku lat 80-tych kolejny wielki sukces Aga Khan osiągnął dzięki niezwykłemu Shergarowi (Great Nephew). Swoje nieprzeciętne możliwości wyścigowe pokazał już w wyścigu G3 Chester Vase, gdzie pokonał rywali o 12 długości. Następnie wystartował Derby i zwyciężył z największą przewagą w historii, 10 długości. Shergar wygrał również Irish Derby i King George&Queen Elizabeth Stakes. Po zakończonej karierze Shergar trafił do stadniny Ballymany. Tuż przed rozpoczęciem swojego drugiego sezonu jako reproduktor, kasztan został porwany. Porywacze, prawdopodobnie IRA, żądali za konia okupu w wysokości 2 mln funtów, a kiedy negocjacje nie przebiegły po ich myśli zabili Shergara.

Ostatnim wspólnym sukcesem Aga Khana i trenera Mathet było zwycięstwo klaczy Akiyda w Prix de l'Arc The Triomphe o łeb. Były to ostatnie miesiące życia trenera Francois Mathet. Kolejne sukcesy Księcia związane były z końmi takimi jak Darshaan, Lashkari, Shahrastani czy Kayasi, dwa ostatnie ogiery były podwójnymi derbistami z Anglii i Irlandii.

W 1997 roku rodzina Aga Khana obchodziła 75 lat hodowli i wyścigów konnych. W prezencie 4 klasyczne zwycięstwa odniosły Daylami - 2000 Guineas i klacze Ebadiyla (Irish Oaks, Prix Royal Oak) i Vereva (Prix de Diane). Pod koniec lat 90-tych Książę został uznany przez czytelników Paris-Turf właścicielem stulecia. W XXI wieku konie ze stadniny Aga Khana wciąż odnoszą wspaniałe sukcesy. Sinndar , Dalakhani , Azamour czy ostatnia wielka gwiazda Zarkava (na zdjciu) po Zamindar, niepokonana klacz, zwyciężczyni Łuku Triumfalnego i uznana Koniem Roku 2008 we Francji.

Obecnie hodowla Aga Khana IV rozrzucona jest w siedmiu miejscach w Irlandii i Francji. W stadninach stacjonują utytułowane ogiery hodowli Księcia: Azamour, Linngari, Dalakhani i Sindaar. Ogromny sukces przyniósł ostatni weekend wyścigowy na paryskim torze Longchamp. Mimo, że w tym roku Aga Khan nie miał konia na miarę głównej gonitwy Prix de l'Arc The Triomphe, to konie wyhodowane w jego stadninie wygrały aż siedem wyścigów.

Manighar (Linamix) wygrał Qatar Prix Chaudenay G2 3000 m (dżokej Gerald Mosse) Varenar (Rock of Gibraltar) wygrał Total Prix de la Foret G1 1400 m (dżokej Stephan Pasquier) D aryakama (Selkirk) wygrała Qatar Prix de Royallier G2 2500 m (dżokej Gerald Mosse) Rosanara (Sinndar) wygrała Total Prix Marcel Boussac G1 1600 m (dżokej Cristoph Soumillon) Siyouni (Pivotal) wygrał Prix Jean-Luc Lagardere G1 1400 m (dżokej Geraldem Mosse) Shalanaya (Lomitas) Qatar Prix de l'Opera G1 2000 m (dżokej Maxim Guyon) Alandi (Galileo) wygrał Qatar Prix du Cadran G1 4000 m (dżokej Michael Kinane)

Więcej o:
Copyright © Gazeta.pl sp. z o.o.