Na pożegnanie Irlandczyków włóżmy dziś coś zielonego

Dzisiejszym meczem z Włochami Irlandczycy kończą Euro 2012. Ci niezwykli ludzie z fantastycznym podejściem do futbolu, życia i zabawy pomalowali nam na zielono cały Poznań. Dlatego podziękujmy im za tę wizytę. Idąc na mecz, załóżmy coś zielonego

To, co pokazali i zrobili irlandzcy kibice w czasie Euro 2012, przeszło wszelkie oczekiwania. Ci niezwykli ludzie z fantastycznym podejściem do futbolu, życia i zabawy pomalowali na zielono całe miasto, które dotąd zielone miało tylko tramwaje. Stworzyli świat, którego nie zapomni nikt, kto w czasie Euro 2012 przebywał w Poznaniu.

Czy jest tu jeszcze ktoś, kto nie polubił Irlandczyków? Tych zielonych przebierańców, Kermitów, Marsjan, rudobrodych skrzatów?

Jakby tego było mało, Irlandczycy zrobili w ostatni czwartek coś, co rozsławiło ich na cały świat. Gromieni przez Hiszpanów 0:4, pod koniec meczu fantastycznie odśpiewali na niemal 30 tys. gardeł patriotyczną pieśń "The Fields of Athenry", która opowiada o wielkim głodzie w Irlandii w 1846 r. i o chłopcu, który próbował ukraść dla głodującej rodziny kolbę kukurydzy, ale złapano go i skazano na dożywotnią banicję do Australii. Tą pieśnią Irlandczycy przyćmili triumf Hiszpanów i nadali nowy sens hasłu "Gloria victis". Chwycili za serce każdego, kto serce ma.

Wzruszona irlandzka federacja piłkarska FAI podziękowała im na swej stronie internetowej "za niesamowite wsparcie udzielone reprezentacji".

Nam-Polakom po porażce z Czechami trudno pójść w ślady Irlandczyków i się cieszyć. Ale ich postawa może nas czegoś nauczyć. Mimo odpadnięcia naszej drużyny, nie zdejmujmy z aut i domów polskich flag. Przecież Euro u nas wciąż trwa!

Irlandzcy kibice tłumaczą, że nawet taka porażka jak ta z Hiszpanią nie zniechęca ich do kibicowania. - Z grupy nie wyjdziemy, ale z Włochami wygramy, bo zawsze gramy do końca! Zawsze zieloni, zawsze wierni! - przekonuje Johnny, jeden z irlandzkich kibiców, którzy już przybyli do Poznania na dzisiejszy mecz z Włochami.

Ten mecz kończy udział Irlandii w Euro. Wszyscy mamy nadzieję, że zieloni kibice jeszcze raz zaśpiewają "The Fields of Athenry". Jeśli tak się stanie, odśpiewajmy ją wraz z nimi!

Ludzie organizują się w internecie i apelują, by dziś podziękować Irlandczykom za wspaniałą wizytę. Apeluję i ja: na mecze najczęściej zakładamy polskie barwy, ale tym razem zróbmy wyjątek. Włóżmy zieloną koszulkę, czapkę, krawat, kotylion... Nagrodźmy brawami irlandzkich kibiców, zaśpiewajmy z nimi - zróbmy cokolwiek, by okazać im szacunek i wsparcie. Zasłużyli na to jak mało kto.

Powinniśmy to zrobić zwłaszcza tu, w Poznaniu. Mało kto wie, że w dramatycznych wydarzeniach, które opiewa "The Fields of Athenry", znaczącą rolę odegrał poznaniak Paweł Edmund Strzelecki - odkrywca i podróżnik, który zdobył i nazwał imieniem Tadeusza Kościuszki najwyższy szczyt Australii. Otóż zapisał się on do Towarzystwa Niesienia Pomocy Irlandii i Szkocji, i z transportem leków, żywności i opału ruszył do Irlandii. Tam zachorował na tyfus głodowy. Większość wolontariuszy w panice opuściło kraj ogarnięty głodem, chorobami, chaosem i przestępczością. Poznaniak został. Otrzymał za to Order Łaźni.

Irlandzcy kibice pewnie nie wiedzą, że w podziemiach kościoła św. Wojciecha w Poznaniu spoczywają prochy człowieka, który jako jedyny wolontariusz w czasie wielkiego głodu został na Zielonej Wyspie, by nieść jej pomoc.

Tekst pieśni "The Fields of Athenry"

By a lonely prison wall I heard a young girl calling Micheal they are taking you away For you stole Trevelyn's corn So the young might see the morn. Now a prison ship lies waiting in the bay. Low lie the Fields of Athenry Where once we watched the small free birds fly. Our love was on the wing we had dreams and songs to sing It's so lonely 'round the Fields of Athenry. By a lonely prison wall I heard a young man calling Nothing matter Mary when your free, Against the Famine and the Crown I rebelled they ran me down Now you must raise our child with dignity. Low lie the Fields of Athenry Where once we watched the small free birds fly. Our love was on the wing we had dreams and songs to sing It's so lonely 'round the Fields of Athenry. By a lonely harbor wall She watched the last star falling As that prison ship sailed out against the sky Sure she'll wait and hope and pray For her love in Botany Bay It's so lonely 'round the Fields of Athenry. Low lie the Fields of Athenry Where once we watched the small free birds fly. Our love was on the wing we had dreams and songs to sing It's so lonely 'round the Fields of Athenry.

Tłumaczenie

Przez więzienne mury, Słyszę jak młode dziewczę woła Michaelu, zabrali Cię ode mnie

Za kradzież zboża Trevelyana Taki młody, może ujrzy poranek Okręt więzienny czeka już w zatoce Nizinne, Pola Athenry Gdzie niegdyś patrzeliśmy jak małe ptaszki fruwają Nasza miłość unosiła się Mieliśmy marzenia i co śpiewać Jakże samotne są Pola Athenry Przez więzienne mury, Słyszę jak młodzieniec woła Nic się nie liczy, Mary, póki jesteś wolna Wbrew głodzie i monarchii Zbuntowałem się, a oni pokonali Teraz to Ty będziesz musiała godnie wychować nasze dzieci Nizinne, Pola Athenry Gdzie niegdyś patrzeliśmy jak małe ptaszki fruwają Nasza miłość unosiła się Mieliśmy marzenia i co śpiewać Jakże samotne są Pola Athenry Przez portowe mury, Patrzyła jak spadała ostatnia gwiazda Gdy okręt więzienny znikął za horyzontem Na pewno zostanie, bedzie trwać w nadziei i modlić się Za swoja miłość w Zatoce Botany Jakże samotne są Pola Athenry

Copyright © Agora SA