Skontaktuj się z nami
Nasi Partnerzy
Inne serwisy
Skontaktuj się z nami
Nasi Partnerzy
Inne serwisy
-To zespół, w którym zaczynałem moją rajdową karierę. Jednym z powodów decyzji było to, że mam szansę na to, by zostać mistrzem świata z trzema różnymi producentami - powiedział Sebastien Ogier. Do tej pory tej sztuki dokonał tylko jeden kierowca - Fin Juha Kankkunen.
Francuz początki swojej rajdowej kariery przejeździł w Citroenie, to autami tej marki wygrywał swoje pierwsze rajdy w WRC, ale w 2012 roku odszedł do ekipy Volkswagena, która zagwarantowała mu rolę lidera. W Citroenie musiał godzić się z rolą tego drugiego obok Sebastiena Loeba.
Przejście do Volkswagena zaowocowało czterema tytułami mistrzowskimi z rzędu. Po nagłym wycofaniu się niemieckiej firmy z rajdów Ogier zdecydował się przenieść do półfabrycznego M-Sportu. Za kierownicą Forda Fiesty WRC zdobył swój piąty tytuł. W tym sezonie walczy o szósty triumf, ale trzy rajdy przed końcem jest w klasyfikacji generalnej trzeci z 23 punktami straty do lidera Thierry’ego Neuville’a z Hyundaia, a 10 punktów przed nim jest jeszcze Ott Tanak z Toyoty. M-Sport, któremu brakuje solidniejsze wsparcia od Forda, technologicznie przegrywa wyścig z zamożniejszymi zespołami z Azji i Ogier czuje, że w tej sytuacji już więcej z auta nie wyciśnie.
Citroen ma budżet i zaplecze, ale w dwóch ostatnich sezonach nie liczy się w ogóle w rywalizacji. W tym sezonie tylko raz kierowca tego producenta stawał na podium rajdu WRC (Craig Breen w Monte Carlo). Francuzi liczą, że przyjście Ogiera odmieni zespół w przyszłym sezonie.
-To dla nas fantastyczna wiadomość. Cieszę się, że Sebastien Ogier i Julien Ingrassia wracają do nas. To na pewno podbuduje zespół, nigdy nie byliśmy bardziej zmotywowani. Chcemy zrobić wszystko, by nasz drugi raz razem był jeszcze lepszy - powiedział Pierre Budar, szef zespołu Citroena.
Ogier po raz ostatni Fordem Fiestą WRC pojedzie podczas Rajdu Australii w listopadzie, a krótko potem ma rozpocząć testy Citroena C3 WRC.
lp. | zawodnik | punkty |
---|---|---|
1 | Ott Tanak | 263 |
2 | Thierry Neuville | 227 |
3 | Sebastien Ogier | 217 |
4 | Andreas Mikkelsen | 102 |
5 | Elfyn Evans | 102 |
6 | Kris Meeke | 98 |
7 | Jari-Matti Latvala | 94 |
8 | Dani Sordo | 89 |
9 | Teemu Suninen | 89 |
10 | Esapekka Lappi | 83 |
11 | Sebastien Loeb | 51 |
12 | Kalle Rovanpera | 18 |
13 | Pontus Tidemand | 12 |
14 | Craig Breen | 10 |
15 | Gus Greensmith | 9 |
16 | Benito Guerra | 8 |
17 | Marco Bulacia | 6 |
18 | Mads Ostberg | 6 |
19 | Jan Kopecky | 5 |
20 | Yoann Bonato | 4 |
21 | Stephane Sarrazin | 2 |
22 | Ole Christian Veiby | 2 |
23 | Pierre-Louis Loubet | 2 |
24 | Adrien Fourmaux | 1 |
25 | Janne Tuohino | 1 |
26 | Ricardo Trivino Bujalil | 1 |
27 | Pedro Heller | 1 |
28 | Emil Bergkvist | 1 |
29 | Nikolay Gryazin | 1 |
30 | Takamoto Katsuta | 1 |
31 | Petter Solberg | 1 |
32 | Eric Camilli | 1 |