Mecz w Wodzisławiu przypominał mi typową brytyjską piłkę sprzed piętnastu lat - mówi Paul Ashworth
34-letni angielski szkoleniowiec był gościem na meczu Odra - Lech.
Ashworth pracował dotąd z juniorami Cambridge, z pierwszym zespołem Peterborough, a przez ostatnie 2,5 roku znalazł zatrudnienie w łotewskim klubie FK Ventspils, z którego odszedł w lipcu. Teraz szuka pracy. Mecz w Wodzisławiu oglądał w towarzystwie byłego trenera Lecha Poznań Libora Pali.
Michał Zichlarz: Jak się Panu podobało spotkanie Odry z Lechem?
Paul Ashworth: Na pewno było ekscytujące dla kibiców. Patrząc na sytuacje bramkowe, powinno być chyba z 5:5. A to fani lubią przecież najbardziej. Inaczej na pewno spojrzą na ten mecz szkoleniowcy. Jeżeli chodzi o grę defensywną, to nie była ona najlepsza w wykonaniu obu zespołów.
Czy na któregoś z graczy zwrócił Pana szczególną uwagę?
- Podobał mi się piłkarz Lecha z numerem 23 [Damian Nawrocik - przyp. red.]. Dobry technicznie, szybki, lubiący grę kombinacyjną. Do momentu, kiedy przebywał na boisku, był wyróżniającym się zawodnikiem. W Odrze z dobrej strony pokazał się numer 16 [Marcin Radzewicz - przyp. red.]. Ciężko pracował przez całe spotkanie.
Przez ostatnie 2,5 roku pracował Pan na Łotwie, wcześniej pracował Pan z zespołami z niższych lig w Anglii. Jakby Pan porównał tamtejsze rozgrywki z tymi w Polsce?
- To był pierwszy mecz ligowy, który widziałem u was. Poziom ligowej piłki w Polsce wydaje się mocniejszy niż na Łotwie. Choć taka Odra i Lech na pewno odstawałyby od trójki najlepszych łotewskich drużyn: Skonto Ryga, Ventspils czy Liepajas Metalurgs. Mecz w Wodzisławiu był na poziomie drugiej, trzeciej ligi angielskiej. Dużo walki, biegania, ale mało myślenia. Taka typowa brytyjska piłka, którą grało się u nas piętnaście lat temu: szybkość, przerzuty, ale mało w tym wszystkim intelektu. Trzeba było przyjścia zagranicznych szkoleniowców do Anglii - Josefa Venglosa, Arsena Wengera czy Claudio Ranieriego - żeby zmienić mentalność piłkarzy i sposób grania.
