Wisła Kraków. Alan Uryga przetarł szlaki młodym

Trener Wisły kadrę dziurawioną przez urazy musi łatać młodymi piłkarzami. Do niedawna jedynym takim zawodnikiem był Alan Uryga.

W ostatnich tygodniach na krakowian spadają kolejne ciosy. Porażka w derbach, czerwona kartka w meczu z Lechem, kontuzje ważnych graczy. Relacje z meczów coraz bardziej przypominają raporty z pola bitwy i gdyby pod ośrodkiem treningowym w Myślenicach rozłożyć szpital polowy, sanitariusze mieliby sporo pracy.

- Od kiedy jestem w Wiśle, nie przypominam sobie sytuacji, w której mielibyśmy tak dużo kontuzji. Niemal codziennie ktoś wypada, po każdym treningu czy meczu ktoś schodzi z urazem - przyznaje Uryga.

Kłopoty sprawiają, że trener Marcin Broniszewski musi wpuszczać do drużyny wychowanków. Na ławce zespołu zasiadają głównie nastolatkowie. Jeszcze kilka miesięcy temu nie było o tym mowy. Przez większość sezonu jedynym młodym graczem mogącym liczyć na grę w pierwszej drużynie był Uryga.

Teraz szanse otrzymują kolejni, z Lechią Gdańsk w pierwszej jedenastce zadebiutował Jakub Bartosz. Wcześniej z Legią obrońca zagrał dopiero drugi mecz w ekstraklasie, po 1,5 roku przerwy. Uryga pierwszy mecz w ekstraklasie rozegrał w kwietniu 2012 roku. Miał 18 lat. Od tamtej pory w lidze wystąpił już 67 razy, ale wciąż dobrze pamięta debiut.

- To był wyjazdowy mecz w Białymstoku. Przegraliśmy z Jagiellonią 0:1 po golu Macieja Makuszewskiego. Mimo porażki byłem zadowolony, bo nieźle wypadłem. Większy stres czułem wcześniej, na zgrupowaniu z pierwszym zespołem. Pojechałem na nie z marszu, wcześniej nie miałem nawet treningów z seniorami. Nie było żadnego chrztu, może dlatego, że wtedy w drużynie było wielu obcokrajowców - wspomina.

Uryga zadebiutował jako stoper, ale później wywalczył sobie miejsce w drugiej linii. W poprzednim sezonie zazwyczaj tworzył parę defensywnych pomocników z Dariuszem Dudką. W tym najczęściej zabezpiecza plecy partnerów sam. - Teraz gram z Krzysztofem Mączyńskim. Na papierze czasami to ustawienie wygląda tak samo, jak przed rokiem, ale na boisku Krzysiek bardziej angażuje się w ofensywę. Nie jest jednak tak, że zapomina o obronie i biega gdzieś pod napastnikiem, chociaż rzeczywiście to na mnie spoczywa więcej zadań defensywnych - przyznaje Uryga.

21-letniego pomocnika wciąż coś łączy z Dudką. Obaj znajdują się w czołówce rankingu piłkarzy, którzy najdłużej w lidze czekają na gola. W przygotowanym przez serwis ekstrastats.pl zestawieniu pomocników i napastników liczącym minuty bez bramki Uryga wyprzedził starszego kolegę. Wskoczył na niechlubne podium klasyfikacji - w ekstraklasie jeszcze nie trafił do siatki, a rozegrał już 4826 minut.

- Staram się nie czytać opinii na swój temat, ale dotarło do mnie, że ludzie mają zastrzeżenia do mojej gry w ataku. Sam je miewam, ale też czasami cieszę się, kiedy po przechwycie uda mi się dobrze zagrać do przodu. Arek Głowacki powtarza, bym skupiał się na własnych zadaniach i niczym nie przejmował. Skłamałbym, gdybym powiedział, że nie czekam na bramkę, ale nie stwarzam sobie z tego powodu dodatkowej presji - zaznacza piłkarz.

Więcej o:
Copyright © Agora SA