Duke Kahanamoku urodził się właśnie 24 sierpnia 1890 roku. Przydomek Duke (ang. Książę) nie jest tytułem, ale nadanym Kahanamoku imieniem. Jego ojciec został nazwany Duke na cześć Alfreda ks. Edynburga, który odwiedzał Hawaje w czasie jego narodzin. Młodszy Duke odziedziczył po nim to imię jako najstarszy syn.
W młodości Kahanamoku preferował starą szkołę "surfowania", którą nazywano papa nu. Pływano wtedy na deskach z drzewa koa, długich na 4,8 m i ważących ok. 52 kg, przy czym nie posiadały one płetwy dennej, która została wprowadzona później. W czasie swojej późniejszej kariery przesiadł się na mniejsze deski przy czym zawsze używał tych wyrabianych z drewna.
11 sierpnia 1911 r. w czasie zawodów amatorskich Kahanamoku osiągnął czas 55 sekund na 91 metrów w stylu dowolnym. Pobił wtedy rekord świata na słonych wodach Zatoki Honolulu o 4,6 sekundy. Pobił także rekord na 201 metrów i wyrównał go na 46 metrów. Ale Amatorski Związek Atletyczny nie uwierzył w te wyniki i uznał je dopiero wiele lat później.
Następnie Kahanamoku z łatwością zakwalifikował się do amerykańskiej drużyny pływackiej na igrzyska olimpijskie, przy okazji ustanowił nowy rekord na 200 metrów (w sztafecie 4x4). Na Igrzyskach Olimpijskich w Sztokholmie w 1912 wygrał złoty medal na 100 metrów i srebrny w sztafecie. Na igrzyskach w Antwerpii w 1920 r. zdobył 2 złote medale w stylu dowolnym na 100 m pokonał wtedy Hawajczyka Puę Kealohę i w sztafecie, brał także udział w turnieju piłki wodnej. W Paryżu w 1924 r. na 100 metrów w stylu dowolnym osiągnął srebro, wygrał wtedy Johnny Weissmuller a brąz zdobył brat Duke'a Samuel Kahanamoku.
