LGP w Wiśle. Najważniejszy czas dla przyszłości polskich skoków? Maciusiak: "Zawodnicy mają problemy, ukrywają zazdrość. Wszystko dobrze wygląda na zewnątrz"

Czyli teraz się spotykacie, bo jeszcze w poprzednim sezonie Maciej Kot mówił, że nigdy nie widział doktora, choć ciągle się o nim mówiło.

- Zawodnicy tego nie dostrzegają, bo oni widzą tzw. gotowca, a całą pracę wykonują trenerzy. Teraz Harald Pernitsch też przyjeżdża na treningi i wówczas skoczkowie się z nim widzą i również trenują pod jego okiem. Wiem jednak, że Stefan Horngacher był z nim w stałym kontakcie, ja teraz również taki kontakt mam.

W zimę mówił Pan, że praca z juniorami jest trudna bo trzeba się często wkurzać i irytować na tych młodych skoczków. Teraz pracuje Pan ze starszą kadrą, gdzie problemy są chyba znacznie trudniejsze.

- Na pewno są takie dni, że po prostu się nie chce użerać. Wiadomo, że zarówno zawodnicy, jak i sztab mają taki czas, szczególnie po zawodach, w których nie wyszło. Czasami jest to frustrujące. Wiadomo, że inaczej jest  z zawodnikami, którzy przychodzą pierwszy raz do kadry i trzeba ich nauczyć wszystkiego od podstaw. Sztabowi się wydaje, że coś jest dla Ciebie normalne, ale musisz uczyć jakiegoś głupiego zachowywania się na posiłkach, punktualności czy pracy na zgrupowaniu.

Wiadomo, że teraz firma Red Bull sponsoruje Tomasza Pilcha. Z drugiej strony mamy w kadrze B zawodników, którzy mają ogromne problemy finansowe. Mówi się też, że nie mają za co dojeżdżać na treningi. Czy w związku z tym pojawiają się jakieś bariery stara się Pan prowadzić jakieś rozmowy wychowawcze na ten temat?

- Rozmawiamy o tym, bo jest problem w kadrze B. Wiadomo, że jak ktoś nie startuje w Pucharze Świata, to nie ma finansowania. Oczywiście związek zapewnia sprawy szkoleniowe, jak zgrupowania czy sprzęt,  ale jest problem. Wiadomo, że nie ma tych pieniędzy, żeby wyjść z dziewczyną na kawę, czy utrzymać rodzinę. Nikt tego na zewnątrz nie pokazuje, ale wiadomo, że w środku jest zazdrość. Grunt żeby Tomasz sobie z tym poradził. Na razie jednak widzę, że nie ma tym problemu i radzi sobie dobrze.

Treningi nie zawsze są dobre w jego wykonaniu, ale mogę powiedzieć, że za mojej kadencji Tomek nigdy nie skoczył gorzej na zawodach niż w treningu, a to jest wielki plus.

Jeśli miałby Pan skonkretyzować, jakie są największe problemy kadry B obecnie?

- Wspomniane wcześniej problemy finansowe zawodników, po drugie mogę powiedzieć, że wszystko to fajnie wygląda na zewnątrz, że te pieniądze od związku są, ale nie do końca tak jest. Nie chcę o tym mówić, ale jest duża różnica między finansowaniem kadry A i B., i traktowania zaplecza bardziej poważnie.

>>> LGP w Wiśle. Polacy zdeklasowali konkurencję. Stoch zaskoczony swoją formą "Czuje się lepszym skoczkiem"

Ale przecież to było jedno z żądań Horngachera. Nic się nie ruszyło w tej kwestii?

- W kwestii procesu treningowego widać znaczną poprawę. Mamy zagwarantowane praktycznie wszystko, a do tej pory trenowaliśmy właściwie na każdym zgrupowaniu z kadrą A i dopiero niedawno się rozjechaliśmy na Letni Puchar Kontynentalny w Kranji. Zabezpieczenie finansowe jest, ale jeśli chodzi o kwestie bardziej konkretne to jest gorzej, ale to zostawmy dla siebie.

Teraz wziął pan do kadry B trzech juniorów, z którymi współpracował Pan w poprzednim sezonie. Wiadomo jednak, że są tam też zawodnicy, którzy mają już kilkadziesiąt startów w Pucharze Świata, jak choćby Klemens Murańka czy Aleksander Zniszczoł. Da się ich pogodzić?

- Nie mam żadnych zastrzeżeń. Po poprzednim sezonie wszystko wymazaliśmy i każdy startował z czystą kartą. Są to pełnoletni zawodnicy, no może z wyjątkiem Tomasza Pilcha, któremu troszkę brakuje. Trenują normalnie, ale każdy ma trening dopasowany do siebie.

Stefan Horngacher miał fenomenalne wyniki w kadrze A, ale widać było, że przez te dwa sezony niższe szczeble były nieco zapomniane. Jak Panu się teraz współpracuje z Austriakiem?

- Współpracujemy razem, czy to trening motoryczny czy na skoczni. Wiadomo, że zarówno Stefan, jak i ja mieliśmy różne wizje dotyczące techniki, ale mogę powiedzieć, że znaleźliśmy wspólny język.

W jakim miejscu są teraz zawodnicy (Klemens Murańka, Aleksander Zniszczoł), o których właściwie od 10 lat mówiło się, że będą stanowić o sile polskich skoków. Pamiętam sytuację, jak na zeszłorocznej inauguracji Pucharu Świata w Wiśle Zniszczołowi nie wyszedł skok w kwalifikacjach i zawodnik miał łzy w oczach. Już na samym początku sezonu był załamany. Wróciła im chęć skakania? 

- Życie polega na nauce pokory. Oni stawiają wszystko na jedną kartę. Balansują na cienkiej linii tego, czy być dalej profesjonalnym zawodnikiem. Trenować czy iść do pracy. To jest dla nich bardzo frustrujące. Oni chcą zapewnić utrzymanie swojej rodzinie, mają wobec siebie wielkie oczekiwania i to był według mnie jeden z błędów poprzedniego sezonu. Nie byli gotowi na ten pierwszy konkurs, nie wyszło im i po prostu od tego momentu zaczęło iść wszystko źle.