UPADKI - REAKTYWACJA

Robert Kranjec

Marzec 2001 r. podczas serii treningowej w Planicy. Z rozpoznaniem uszkodzenia kręgosłupa trafia do szpitala, rehabilitacja trwa wiele tygodni. Rok później w Planicy Kranjec ląduje na 222,5 metrze i bije rekord Słowenii. W lutym 2002 r. wraz zdobywa brązowy medal w konkursie drużynowym podczas igrzysk w Salt Lake City. W ogóle po upadku skacze dużo lepiej niż przedtem. Zajmuje m.in.trzecie miejsce w Lahti. W 2003 r., a na MŚ w Val di Fiemme w 2003 r. jest szósty.

Simon Ammann

Styczeń 2002 r. w Willingen. Kilka tygodni spędził przykuty do szpitalnego łóżka. Mówił później: - Leżałem, leżałem i w myślach poprawiałem moje skoki. Treningi wznowił tuż przed igrzyskami w Salt Lake City, na których zdobył dwa złote medale. Były to jego pierwsze zawody po upadku. Nigdy wcześniej ani później Ammann nie skakał już tak dobrze.

Thomas Morgenstern

Listopada 2003 r. w Kuusamo. Upadek wygląda koszmarnie, ale skończyło się na siniakach. Morgenstern szybko wznawia treningi, w swoim pierwszym starcie po upadku - skokiem na 140 m - wygrał kwalifikacje do konkursu Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie. Następnego dnia, 29 grudnia - dokładnie miesiąc po upadku - zajmuje drugie miejsce w konkursie w Oberstdorfie. Niedawno wywalczył srebrny medal MŚ juniorów.

Copyright © Gazeta.pl sp. z o.o.