MŚ siatkarzy 2014. Cztery rzeczy po czterech setach z Kamerunem: Wlazły nie gra z Zagumnym

Sześć ataków zepsuł Mariusz Wlazły w pierwszym secie. Po wystawach od Pawła Zagumnego zdobył tylko dwa punkty, notując zaledwie 25-procentową skuteczność. Poza jedną punktową zagrywką, kiedy ustrzelił Ndakiego na 16:20, nie zaistniał na plus. Antiga od początku meczu postawił na duet Wlazły - Zagumny, ewidentnie chcąc, by atakujący dobrze poczuł się w grze ze starszym z rozgrywających. W czwartek, przeciw Wenezueli, Wlazły spisał się dobrze, wykorzystał ponad 60 procent piłek, jakie skierował do niego Fabian Drzyzga. W teorii decyzja Francuza była słuszna - skoro z grającym wolniej Zagumnym "Szampon" nie potrafił złapać rytmu w spotkaniach z Serbią i Australią, należało dać im szansę "dogadania się" w grze przeciwko najsłabszemu w grupie Kamerunowi. Mimo że Wlazły zepsuł dwa ostatnie ataki w pierwszym secie (zbił w aut na pojedynczym bloku, dając gościom piłkę setową, a przy niej wpadł w ich blok). Antiga jego i Zagumnego wprowadził na boisko przy stanie 24:24, po tym jak duże straty - przegrywaliśmy nawet 17:22 - odrobił zespół kierowany przez Drzyzgą, z Konarskim w ataku. Trener ewidentnie chciał, by sprawdzany przez niego duet "zaskoczył" w trudnych warunkach bojowych. I choć plan nie wypalił, Antiga trzymał Wlazłego na boisku jeszcze do stanu 4:8 w drugim secie. Wtedy najwyraźniej już nie wytrzymał, wprowadził na parkiet Konarskiego, godząc się z tym, że w meczu z Kamerunem nie zrealizuje swojego planu zgrania "Szampona" z "Gumą".

Paweł Zagumny biegnie do piłki pod bandy reklamowe i broni, ale koledzy zbyt długo się przyglądają, by kontynuować akcję. Ten sam Zagumny wyrzuca w aut lekki serwis przy stanie 20:20 w pierwszym secie. Michał Kubiak mając przed sobą potrójny blok decyduje się go obić tak, by nasz zespół mógł kontynuować akcję, ale ten zespół zapomina, że do piłki wolno spadającej po odbiciu od bloku trzeba ruszyć szybko. Mateusz Mika i Michał Winiarski robią gwiazdę bloku z mierzącego 192 cm wzrostu Ahmeda Awala - obaj dają mu się "zaczapować" w pewnych sytuacjach, a więc mając dobrze rozegraną piłkę. Krzysztof Ignaczak, idąc do przyjęcia, wpada w Kubiaka i Polska podarowuje gościom punkt. Ta przygnębiająca wyliczanka pokazuje, że w pierwszym secie i przez długą część drugiej partii naszym problem była nie tylko fatalna dyspozycja Wlazłego. Cały zespół grał niechlujnie i prosił się o karę. Bardzo dobrze, że ją dostał. Strata seta z Kamerunem aspirującym do medalu Polakom nie przystoi, dziadostwo, jakie prezentowali przez długi fragment meczu, nie przystoi im tym bardziej. Oczywiście nie stało się nic złego, zespół się pozbierał, trzecią partię wygrał w stylu oklaskiwanym przez kibiców i dziennikarzy w meczach z Serbią, Australią i Wenezuelą, w czwartej mimo pewnych problemów też sobie poradził. Bardzo pomogły w tym zmiany przeprowadzone przez Antigę. Mimo wszystko łatwo po tym meczu wskazać pozytywy. Pierwszy - naprawdę mamy 14 zawodników gotowych do dobrej gry. Drugi - cała "14" już wie, że o docenianiu każdego rywala trzeba pamiętać, kiedy wychodzi się na boisko, a nie tylko podczas rozmów z dziennikarzami. Poznanie tej prawdy, a przede wszystkim zdanie sobie sprawy z faktu, że nie są jeszcze genialni, powinno pomóc siatkarzom w niedzielę, kiedy przyjdzie im zagrać z Argentyną, która będzie walczyła o punkty do zabrania do drugiej fazy.