Jedenastka wszech czasów Juventusu

Jak zestawić najlepszą jedenastkę w historii takiego klubu jak Juventus? To zadanie karkołomne, bo zawsze znajdzie się ktoś kto zapyta, dlaczego zamiast jednego piłkarza w zespole znalazł się drugi. I będzie miał mnóstwo dobrych argumentów na obronę swojej tezy. Mimo to podjęliśmy się takiego zadania przed sobotnim finałem Ligi Mistrzów pomiędzy Juventusem a Realem Madryt (20.45).
Italy Soccer Champions League Italy Soccer Champions League Luca Bruno (AP Photo/Luca Bruno)

Gianluigi Buffon i Dino Zoff

Wybieranie między nim a Dino Zoffem... Już na bramce trzeba było rozstrzygnąć ten dylemat, ale jest on nierozstrzygalny. Zoff grał w "Starej Damie" w latach 1972-1983 i wygrał z klubem sześć mistrzostw Włoch, dwa Puchary Włoch i Puchar UEFA. Był długowieczny jak Buffon, to najstarszy zwycięzca mistrzostw świata - w 1982 roku miał 40 lat, 4 miesiące i 13 dni. Znalazł się również w jedenastce turnieju. Jedyny Włoch, który ma na koncie mistrzostwo Europy i świata. Został wybrany przez IFFHS trzecim najlepszym bramkarzem XX w.

Za to Buffon... Jego zalety znamy wszyscy. Mimo prawie 40 lat karku nic nie stracił ze swojego znakomitego refleksu, w tym sezonie Ligi Mistrzów dowodzona przez niego obrona Juventusu straciła zaledwie trzy gole na drodze do finału! Absolutny fenomen, któremu na półce z trofeami brakuje jeszcze jedynie pucharu Ligi Mistrzów. Czy uzupełni ten ubytek czy na zawsze pozostanie najlepszym piłkarzem, który nigdy nie wygrał LM?

Thuram
Thuram Fot. Kuba Atys / Agencja Wyborcza.pl

Lilian Thuram

Spędził w Juventusie pięć znakomitych lat. Mógł występować zarówno na środku obrony, jak i na prawej stronie defensywy. Siła, szybkość i odbiór to jego największe zalety. Wygrał dwa mistrzostwa i Superpuchary Włoch. Nie zaznał triumfu w LM, bo Juventus w 2003 roku przegrał w finale z Milanem po rzutach karnych. W Turynie strzelił zaledwie jednego gola, ale to akurat nic dziwnego - w reprezentacji Francji strzelił tylko dwa gole w 142 meczach. Oba w półfinale MŚ 1998 z Chorwacją (2-1). Teraz działa poza piłką nożną, w 2010 roku został ambasadorem UNICEF i wspiera akcje i organizacje walczące z rasizmem.

Gaetano Scirea Gaetano Scirea wikipedia

Gaetano Scirea

Jeden z najlepszych obrońców w historii piłki nożnej. Niezwykle elegancko grający libero ze znakomitą techniką, świetnie czytał grę. Kochany przez kibiców Juventusu i szanowany przez rywali, nigdy nie dostał czerwonej kartki! Często rozpoczynał akcje bramkowe swojego zespołu, sam strzelił w Juventusie 24 gole.

Jedna z trybun na stadionie Juve nazywa się "Curva Scirea" i jest zajmowana przez ultrasów. W 2005 roku był selekcjoner reprezentacji Włoch Enzo Bearzot zaproponował, by koszulka z numerem sześć została zastrzeżona w Juventusie oraz reprezentacji Włoch jako wyraz szacunku dla jego dokonań. Piłkarz zginął tragicznie w wieku 36 lat w Polsce. Rok wcześniej zakończył karierę, był asystentem trenera w turyńskim klubie. Miał zobaczyć mecz Górnika Zabrze, z którym Juventus miał zagrać w Pucharze UEFA. Niestety, samochód, w którym jechał zderzył się czołowo z ciężarówką w pobliżu Babska, samochody stanęły w płomieniach.

Claudio Gentile Claudio Gentile wikipedia

Claudio Gentile

Jeden z najtwardszych obrońców w historii piłki nożnej. Zupełnie nie dał pograć Diego Maradonie podczas MŚ 1982. Tylko w pierwszej połowie sfaulował go aż 11 razy! - Futbol nie jest dla balerin - stwierdził po meczu. Włosi ostatecznie wygrali ten mundial.

Właśnie z tego był znany - potrafił wyłączyć przeciwnika z gry, nie dać mu ani chwili spokoju. Tworzył znakomity duet defensorów razem ze Scireą (na bramce stał Zoff), sześć razy sięgnął po mistrzostwo Włoch, wygrał również Puchar UEFA i Puchar Zdobywców Pucharów. Podczas Euro 1980 znalazł się w najlepszym zespole turnieju.

Włochy - Niemcy. Transmisja TV, Stream Online, Relacja na żywo Włochy - Niemcy. Transmisja TV, Stream Online, Relacja na żywo ANTONIO CALANNI/AP

Giorgio Chiellini

Być może nieco kontrowersyjny wybór, ale pominięcie jednego z najlepszych obrońców ostatnich lat... Chiellini stylem gry przypomina Gentile, gra niezwykle twardo, nie dając przeciwnikom ani chwili oddechu. Występuje nie tylko na środku obrony, ale również na jej lewej stronie. Zdobywa mnóstwo bramek głową. - To uniwersalny piłkarz, jakiego każdy trener chciałby mieć w swojej drużynie. Jest z innej planety, może samemu kryć trzech piłkarzy jednocześnie - stwierdził włoski trener Walter Mazzarri.

W Juventusie występuje od 2005 roku i na krajowym podwórku wygrał wszystko, co było do zdobycia. Podobnie jak Buffonowi brakuje mu jeszcze jedynie upragnionej Ligi Mistrzów... Obaj współtworzą jedną z najlepszych defensyw ostatnich lat, choć trzeba szczerze przyznać, że Chiellini miewał swoje słabsze momenty.

Marco Tardelli Marco Tardelli wikipedia

Marco Tardelli

Każda drużyna potrzebuje skutecznego defensywnego pomocnika, zwłaszcza biorąc pod uwagę nazwiska, jakie są dopiero przed nami. Idealnym kandydatem do tej roli wydaje się Marco Tardelli (grał w Juventusie w latach 1975-1985). Na początku lat 80' uznawany za jednego z najlepszych piłkarzy w Europie na swojej pozycji. Ale to nie znaczy, że brakowało mu umiejętności czysto technicznych. Kolejnym jego atutem była dobra gra obiema nogami, coś, czego nauczył się w trakcie kariery. Mistrz świata, wygrał z Juventusem cztery najważniejsze europejskie trofea (Puchar Europy, Puchar Zdobywców Pucharów, Puchar UEFA i Superpuchar UEFA) oraz pięć mistrzostw Włoch i dwa krajowe puchary. Znalazł się w jedenastce roku FIFA (1979), jedenastce Euro 1980 oraz zajął 37. miejsce w głosowaniu UEFA na najlepszych europejskich piłkarzy ostatnich 50 lat (przeprowadzono je w 2004 roku).

Zinedine Zidane

Piłkarski geniusz. Swoimi występami w Turynie w latach 1996-2001 zapracował na rekordowy transfer do Realu Madryt. Jego rekord (ok. 64 mln euro) pobił dopiero kilka lat później Cristiano Ronaldo. Co prawda to dopiero w Madrycie wygrał Ligę Mistrzów po raz pierwszy, bo z Juventusem przegrał dwa finały z rzędu (1997 oraz 1998), ale to nie zmienia faktu, że mamy do czynienia z klubową legendą. Elegancja, technika, kreatywność. W 2004 roku wybrano go najlepszym europejskim piłkarzem poprzednich 50 lat - w dużej mierze ze względu na występy w Juventusie. Teraz jako trener Realu Madryt musi wymyślić sposób na pokonanie "Starej Damy".

Michel Platini

Król Turynu. Pięć lat wystarczyło do tego, by zostać legendą tego wielkiego klubu. Wygrał z Juventusem wszystko, co było do zdobycia. Mimo gry w drugiej linii został trzy razy z rzędu królem strzelców Serie A! Był również najlepszym strzelcem "Starej Damy" w drodze po Puchar Europy z 1985 roku. Kto nie kojarzy jego pięknych podań i idealnie wykonywanych rzutów wolnych? Takiego piłkarza chciałaby mieć każda drużyna na świecie, nawet dzisiaj. Jako działacz i prezydent UEFA nie spisał się jednak najlepiej...

Który prawdziwy, a który woskowy? Pavel Nedved, gwiazda Juventusu Turyn i reprezentacji Czech, zdobywca Złotej Piłki w roku 2003 stoi dumny i lekko rozbawiony, obok swojej woskowej podobizny w muzeum figur woskowych w Pradze Który prawdziwy, a który woskowy? Pavel Nedved, gwiazda Juventusu Turyn i reprezentacji Czech, zdobywca Złotej Piłki w roku 2003 stoi dumny i lekko rozbawiony, obok swojej woskowej podobizny w muzeum figur woskowych w Pradze PETR DAVID JOSEK/AP

Pavel Nedved

Wielu Czech kojarzy się z dramatem, jaki przeżył w 2003 roku. W samej końcówce półfinału z Realem Madryt sfaulował Steve'a McManamana, przez co dostał żółtą kartkę, która wyeliminowała go z gry w finale. Czech po faulu nawet nie podniósł głowy, już wiedział, że nie zagra z Milanem na Old Trafford. - To koszmar, z którym żyję do dziś - mówi Nedved. Bez niego Juventus przegrał z "Rossoneri" po rzutach karnych, ale z Nedvedem na boisku spotkanie mogłoby potoczyć się zupełnie inaczej.

Bo Nedved to piłkarz niezwykły; znakomicie wyszkolony technicznie, a w dodatku niesamowicie wybiegany. - Biega chyba nawet przez sen - stwierdził Marcello Lippi. Znakomicie zastąpił Zinedine'a Zidane'a, a na otarcie łez po finale LM została mu Złota Piłka dla najlepszego piłkarza na świecie. Obecniest jest wiceprezydentem Juventusu. Ale kto wie, czy w przyszłości nie zajmie najważniejszego stanowiska w klubie...

Alessandro Del Piero

Jedna z najwspanialszych "10" w historii piłki nożnej. Prawdziwy symbol Juventusu, z którego odszedł dopiero w 2009 roku, by pograć w Australii. Raz wygrał Ligę Mistrzów, aż trzy razy przegrywał w finale. 130 występów w europejskich pucharach, 53 gole. Ale liczby nie mogą oddać jego geniuszu, umiejętności technicznych, kreatywności.  - On jest inny niż Zinedine Zidane. Lubi grać, czuje to w swojej duszy. Jest lepszy od Zidane'a - stwierdził legendarny Diego Maradona. Włosi mówią również o golach "a la Del Piero" - zejście z lewego skrzydła i piękne, techniczne uderzenie spoza pola karnego w okienko bramki. Takich piłkarzy dzisiaj brakuje.

Giampiero Boniperti Giampiero Boniperti wikipedia

Giampiero Boniperti

Przyszedł do Juventusu już w wieku 16 lat. W zespołach młodzieżowych zrobił prawdziwą furorę, w jednym ze spotkań strzelił 11 goli. W Juventusie spędził całą karierę (1946-1961), okrasił ją pięcioma mistrzostwami kraju i dwoma Pucharami Włoch. W 465 meczach strzelił aż 182 goli. Był najlepszym strzelcem zespołu przez ponad 40 lat - jego rekord został pobity dopiero w 2006 roku przez Del Piero. Pod względem występów w Serie A jest trzeci w historii Juventusu, za Del Piero i Buffonem. Boniperti znalazł się na liście 125 najlepszych żyjących piłkarzy wybranych przez legendarnego Pele (wyboru dokonał w marcu 2004 roku), przez lata był również prezydentem "Starej Damy" (obecnie jest honorowym prezydentem).

Więcej o:
Copyright © Agora SA