Pięć przedmeczowych pytań o Polskę Reprezentacja Polski
Pięć przedmeczowych pytań o Polskę
Michał Zachodny
- Nie ma co się oszukiwać, zagramy tak, jak pozwolą nam Niemcy - mówi przed meczem Artur Boruc. Jednak czy faktycznie taktyka wybrana przez Adama Nawałkę powinna dotyczyć wyłącznie tego, co robią rywale Polaków? Spotkanie już w sobotę o godz. 20.45.
W obronie trójką czy czwórką?
Adam Nawałka kilka dni temu przyznał, że jeszcze przed meczem z Gibraltarem jego reprezentacja ćwiczyła ustawienie z trójką środkowych obrońców. System ten niejako wrócił do łask w poprzednim sezonie, a na poziom międzynarodowy został "wyniesiony" w czasie mundialu przez reprezentacje Kostaryki i Holandii. Nawet mistrzowie świata musieli się z nim mierzyć, choćby w spotkaniu z Algierią, które wygrali dopiero po dogrywce i dzięki przytomnym zmianom Joachima Loewa. Czyżby z tego powodu Adam Nawałka nie wykluczał pierwszego w swojej kadencji użycia trzech środkowych obrońców? Oczywiście oznacza to ryzyko - ustawienie nie było sprawdzane w spotkaniach, z zawodników reprezentacji jedynie Kamil Glik zna go z praktyki meczowej. Jako element zaskoczenia i powstrzymania Niemców na pewno mogłoby być to ciekawe rozwiązanie, choć nie oznaczające, że z dodatkowym obrońcą gra w defensywie uległaby znacznej poprawie. Dodatkowo, ograniczałoby to możliwości Polaków w wykorzystaniu słabych punktów rywali - przy jednym zawodniku z każdej strony ułatwiłoby to zadanie bocznym obrońcom Niemców. Nawałka musiałby zrezygnować albo z obydwu skrzydłowych, albo kogoś z pary Grosicki-Rybus ustawić bezpośrednio za napastnikami. Dlatego przy tylu absencjach w reprezentacji Niemiec to stosowane ustawienie 4-4-1-1 może sprawić im najwięcej problemów i nikogo nie powinno dziwić to, że wspominając o możliwości gry 3-5-2 selekcjoner Polaków po prostu chciał zmylić rywali.
Skoro już ustaliliśmy, że Polacy zagrają czwórką w obronie, to należy wrócić do ciągle nękającego kolejnych selekcjonerów problemu z obsadą lewej obrony. Kontuzja wykluczyła Sebastiana Boenischa, który na mecz z Niemcami byłby pewny tego miejsca w defensywie Polaków. Wydawało się naturalnym, kolejnym wyborem byłby ktoś z dwójki Wawrzyniak-Wojtkowiak. Jednak Adam Nawałka chyba doskonale pamięta problemy i kluczowy błąd tego pierwszego w meczu z Niemcami w 2011 roku oraz nieprzekonujący występ drugiego z nich na lewej obronie w spotkaniu eliminacyjnym na Ukrainie w 2013. Stąd bardzo ryzykowna decyzja o Jędrzejczyku, który w Krasnodarze ma pewne miejsce po prawej stronie. W Rosji zaliczył bardzo solidny początek sezonu, choć statystyki pokazują, jakie ma problemy - 26-latek wygrał 67 proc. pojedynków główkowych, ale tylko 32 proc. z jego prób odbiorów było skutecznych. Kłopotów nie będzie, jeśli skrzydłowy będzie pomagał mu z asekuracją, ale Joachim Loew może nie wystawić na boku pomocy Muellera, ale któregoś z piłkarzy bazujących na szybkości i dryblingu. Wtedy ta różnica w wystawieniu obrońcy nie na swojej stronie może okazać się kluczowa dla losów spotkania.
Z pozoru sytuacja jest jasna. W dotychczasowych meczach w których Adam Nawałka ustawiał Arkadiusza Milika w ataku razem z Robertem Lewandowskim, to napastnik Ajaksu Amsterdam był tym grającym bliżej pomocników. Z jednej strony odciążało to snajpera Bayernu Monachium, lecz z drugiej pokazywało niedostatki w rozegraniu pierwszego z tej dwójki. Nawet w meczu z Gibraltarem, gdy słabi rywale jeszcze potrafili zorganizować swoją defensywę, Milik ledwie raz udanie podawał do przodu. W drugiej połowie to Lewandowski sam wolał zejść w głąb pola, przyjąć piłkę i ruszyć z indywidualną akcją. To nie powinno nikogo dziwić - najlepszy strzelec poprzedniego sezonu Bundesligi swoje przyuczanie do gry w lidze niemieckiej rozpoczął od roli cofniętego napastnika. Może tym razem takie ustawienie Lewandowskiego odciążyłoby go od walki z Hummelsem czy Boatengiem, dając mu więcej miejsca na stworzenie sytuacji innym lub sobie samemu?
- Ostatnie mistrzostwa świata pokazały, że stałe fragmenty gry często ustalają wyniki meczów. Mocno nad tym pracujemy - powiedział we wtorek asystent selekcjonera reprezentacji Polski, Bogdan Zając. Ma on oczywiście pełną rację. W trakcie mundialu chwalono Joachima Loewa za to, że po publicznym lekceważeniu znaczenia stałych fragmentów gry (choćby w trakcie Euro 2012), reprezentacja Niemiec wreszcie nie tylko skutecznie broni w takich sytuacjach, ale też wykorzystuje je po drugiej stronie boiska. W Brazylii mistrzowie świata po rzutach wolnych i rożnych strzelili pięć goli. Wszyscy pamiętają komiczną próbę rozegrania rzutu wolnego w meczu z Algierią, udawane potknięcie Muellera i prostą stratę. Jednak sam piłkarz powiedział, że sztuczka niemal zadziałała, a oni będą dalej próbować. Także w ostatnim meczu eliminacyjnym ze Szkocją Niemcy strzelili zwycięskiego gola po dośrodkowaniu z rzutu rożnego. Dlatego Polacy nie tylko muszą zwrócić uwagę na własne stałe fragmenty w ofensywie - choć mogą one być najlepszą szansą na gola - a także ćwiczyć grę w defensywie. Pilnować świetnie grających głową obrońców, Thomasa Muellera i przede wszystkim nie faulować w pobliżu pola karnego. Równie istotne co przećwiczone schematy będzie zachowanie koncentracji przez dziewięćdziesiąt minut. Na kolejny poślizg w doliczonym czasie gry Polacy nie mogą sobie pozwolić...
Ta propozycja wyszła od znanego oryginała polskiego środowiska piłkarskiego, Jana Tomaszewskiego. Brzmi poniekąd absurdalnie - bo wielu przyznaje, że personalnie reprezentacja Polski jest najmocniejsza od kilku lat, a i Niemcy przystąpią do meczu wyraźnie osłabieni. Może to najlepsza szansa gospodarzy na korzystny wynik - ustawić dziewięciu, dziesięciu piłkarzy pod własnym polem karnym i nie pozwolić Niemcom na żadne prostopadłe podanie czy klarowną sytuację, wybijając piłkę jak najdalej przy każdej okazji? Jednak błąd jest w samym założeniu, że taki styl gry - określany przez wielu jako antyfutbol - jest rozwiązaniem prostym. Wymaga on niezwykłej dyscypliny wszystkich zawodników, bez niepotrzebnych szarży do ataku i po prostu sił. Niemcy są jednak na tyle przyzwyczajeni do bycia dominującą stroną w każdym spotkaniu, mając dodatkowo kilku kreatywnych piłkarzy, że samo ograniczanie się do desperackiej defensywy byłoby błędem. Jasne, należy ograniczać rywalom miejsce, świetnie asekurować obrońców, ale przy tym mądrze kontrować i utrzymywać piłkę, a nie tylko wybijać. Antyfutbol zbyt często jest najprostszą drogą do boiskowego chaosu z którego korzystają głównie ci najlepsi piłkarze. Pomimo absencji kilku największych gwiazd, to wciąż Niemcy mają w swoim składzie więcej jakości niż Polacy.
