MŚ 2014. Najlepsi strzelcy w historii reprezentacji Niemiec

49-letni trener reprezentacji USA, który zdążył w życiu zwiedzić kawał świata (choć najdłużej grał w Vfb Stuttgart), a przed obecną pracą prowadził jeszcze reprezentację Niemiec i Bayern Monachium, na zdobycie 47 bramek (dziewięciu dla RFN i 38 dla Niemiec) potrzebował w sumie 108 spotkań.

W reprezentacji zadebiutował w 1987 r., ostatni raz zagrał w niej w 1998 r. Sześć lat później został jej trenerem.

53-latek w Niemczech najdłużej grał w Werderze Brema. Za granicą próbował swych sił w Romie (gdzie, jak w Werderze, spędził pięć lat) i w Marsylii. Przez dwa ostatnie lata grał w Bayerze Leverkusen, który dwukrotnie (w międzyczasie były jeszcze reprezentacja Niemiec i Roma) zdarzyło mu się prowadzić.

By trafić do siatki 47 razy, potrzebował 90 reprezentacyjnych spotkań. Pierwszy raz trafił do siatki na początku 1983 r. w meczu el. Euro '84 z Albanią (był to gol na 1:0, Niemcy wygrały 2:1). Ostatnie dwie bramki zdobył w 1994 r. na mundialu w USA w meczu 1/8 finału z Belgią (Niemcy wygrały 3:2, odpadły w kolejnej rundzie po porażce 1:2 z Bułgarią).

Prezes zarządu Bayernu Monachium, ikona klubu, poza Monachium spędził jedynie w sumie pięć lat w Interze Mediolan i genewskim Servette FC. Ma 58 lat.

W dziesięć lat (1976-86) zaliczył 95 spotkań w kadrze. Pierwszego gola (na 2:0) strzelił pod koniec 1977 r. w towarzyskim spotkaniu z Włochami (Niemcy wygrały 2:1). Ostatnią bramkę zaliczył w finale mundialu w 1986 r. (Niemcy przegrały z Argentyną 2:3, Rummenigge trafił w 74. min. na 1:2).

7-letnia legenda reprezentacji Niemiec i Hamburgera SV, w którym grał przez 20 lat - w 476 spotkaniach strzelił w jego barwach 404 gole.

Mierzący 169 cm napastnik zdobył też 43 bramki przez 16 lat gry (1954-1970) dla Republiki Federalnej Niemiec.

37-letniego dziś środkowego pomocnika, który zakończył karierę dwa lata temu, kochają w Leverkusen (Bayerze), Monachium (Bayernie) i Londynie (Chelsea).

W dorosłej kadrze zadebiutował dopiero w 1999 r., zastępując na boisku Dietmara Hamanna w sparingu ze Szkocją (0:1). Ostatni mecz zaliczył w 2010 r. Nękany przez kontuzje, nie zagrał na mundialu w RPA. Philipp Lahm wywołał wtedy kontrowersje, gdy ogłosił, że nie odda już Ballackowi opaski kapitańskiej. Oliver Bierhoff skrytykował za to Lahma, ale selekcjoner Joachim Loew stał raczej po stronie nowego lidera. Zaoferował Ballackowi występ w dwóch sparingach, aby zawodnik mógł pochwalić się okrągłą setką spotkań w kadrze. Ballack odmówił, uznając, że ta propozycja go obraża.

Wysoki napastnik większą część kariery spędził we Włoszech. Karierę zakończył w 2003 r. w Chievo Werona. W kadrze grał tylko przez sześć lat, w czasie których strzelił 37 goli w 70 spotkaniach.

Jako reprezentant Niemiec zadebiutował na początku 1996 r. w spotkaniu z Portugalią. Po raz ostatni zagrał w finale mundialu w Korei i Japonii (Bierhoff wszedł na boisko z ławki rezerwowych, Niemcy przegrali z Brazylijczykami 0:2).

Zmarł w 2002 r. w wieku 81 lat. Przez całą klubową karierę - 22 lata - związany z Kaiserslautern, choć zaliczył sporą przerwę na czas II Wojny Światowej. Wtedy grał m.in. z węgierskimi i słowackimi strażnikami w obozie jenieckim w Marmaroszu. Dla Kaiserslautern zdobył 380 bramek w 411 meczach.

W kadrze trafiał 33 razy w 61 spotkaniach. Zadebiutował w 1940 r. hat-trickiem w meczu z Rumunią, a swoją przygodę z reprezentacją (i futbolem) zakończył po poważnej kontuzji, jakiej doznał w półfinale mundialu w 1958 r. RFN przegrał ze Szwecją 1:3 a w meczu o trzecie miejsce uległ Francji 3:6.

Walter znany był z tego, że im gorsza była pogoda, tym lepiej grał - siedząc w obozie nabawił się przewlekłej malarii, przez co gra w upale sprawiała mu kłopoty.