Kto zostanie mistrzem?
Przed mundialem stwierdziłem, że "typowanie zwycięzcy jest jak wróżenie z fusów" i "każdy ma swoje mniejsze lub większe słabości". To zdanie podtrzymuję, choć nie należy do najbardziej odkrywczych.
Brazylia to jak na kandydata do tytułu zespół mocno przeciętny, wyróżnia się jedynie Neymar.
Holandia mimo świetnych wyników grą nie porywa, a wątpliwości może budzić obrona. Poza tym świetny start nie oznacza automatycznego dobrego przełożenia na fazę pucharową, bo to zupełnie inna para kaloszy.
Francja mogła zachwycić wielu, ale grała w jednej ze słabszych grup i pierwszy prawdziwy test może ją czekać dopiero w ćwierćfinale.
Argentyna wygrała wszystkie trzy mecze, choć w słabej grupie mogła pokazać się z dużo lepszej strony. Gra w ofensywie jeszcze nie układa się najlepiej, a problemy z obroną uwypukliły chociażby dwa gole Nigerii.
Niemcy zaliczyli świetny start, ale już w meczu z Ghaną mieli spore problemy. Afrykańczycy zagrażali im głównie po akcjach skrzydłami, gdyż Niemcy w formacji 4-3-3 grają dość wąsko. Dodatkowo pod koniec tego meczu wyglądali na nadspodziewanie zmęczonych.
Sukces jakiejkolwiek innej reprezentacji jest możliwy, ale byłby ogromną sensacją. Bo nie znamy jeszcze pełni możliwości Kolumbii, nie wiemy jak z Brazylią zaprezentuje się szalona paczka Jorge Sampaolego czyli Chile i czy Belgowie mają jakikolwiek pomysł na poprawę swej słabej gry.
Właśnie dzięki tym wszystkim wątpliwościom faza pucharowa może być bardzo emocjonująca. Bo jeśli nie ma jednego czy dwóch faworytów, to każdy wynik będzie po części niespodzianką.
Kto jest czarnym koniem?
Długo myślałem nad tym pytaniem. Chciałem udzielić jakiejś ciekawej odpowiedzi, ale nie da się. Definicję "czarnego konia" spełnia tylko jego drużyna - Kostaryka. Żadna inna ekipa nie sprawiła aż takiej sensacji, pokonując znacznie wyżej notowanych od siebie rywali. Tym bardziej, że nikt po Kostaryce nie spodziewał się niczego więcej poza zwykłym statystowaniem, przyglądaniem się jak Anglicy, Włosi i Urugwajczycy zagryzają się na śmierć w walce o awans.
Kto był największym rozczarowaniem?
Włochy. Nawet nie ze względu na samo odpadnięcie, ale styl w jakim do tego doszło. W tej klęsce nie ma żadnego przypadku. Nawet gdyby zremisowali z Urugwajem i wyszli z grupy, zostaliby mocno pobici przez Kolumbię w kolejnej rundzie.
Italii brakowało stylu, polotu, tej finezji jaką pokazywali jeszcze na zeszłorocznym Pucharze Konfederacji. Zawiodły jednostki oraz cała drużyna. A najbardziej Cesare Prandelli, dla którego to największy cios w jego trenerskiej karierze. Ten mundial ukazał wiele jego słabości. Oznaki było widać już wcześniej, ale łatwo było je ignorować. Prandelli musi zrobić sobie poważny rachunek sumienia.
Kto może zostać królem strzelców?
Typowałem Sergio Aguero lub Freda, więc już wiecie, że nie powinniście traktować moich przewidywań serio. Ale zdanie które wtedy napisałem - że spore szanse na złotego buta ma Argentyńczyk lub Brazylijczyk - nie jest jak na razie zbyt dalekie od prawdy. W końcu Neymar i Leo Messi zgromadzili po cztery bramki, wykorzystując w pełni słabości takich drużyn jak Kamerun czy Nigeria.
Który zawodnik okazał się objawieniem pierwszej części turnieju?
James Rodriguez. Byłem bardzo ciekaw jego gry na tym turnieju i oczarował mnie. To bardzo dobry kandydat do miana najlepszego zawodnika całej fazy grupowej, choć trzeba wziąć poprawkę na nie najlepszą grupę w jakiej grała Kolumbia. Ale trzy bramki, dwie asysty i kolejne dwie asysty hokejowe nie mogą przejść bez echa. Każda akcja Kolumbii przechodzi przez niego, jest mózgiem tej ekipy.
Jaki moment z fazy grupowej zapamiętasz najlepiej?
Gol Kostaryki na 3-1 w meczu z Urugwajem i to piękne podanie Joela Campbella. Wcześniej prowadzenie Kostaryki traktowałem jako wybryk natury, coś, co nie będzie miało prawa się powtórzyć w kolejnych meczach.
Ta akcja to zmieniła. Sprawiła, iż zacząłem się zastanawiać, czy w tej drużynie nie drzemie coś więcej. Chciałem nawet - i oczywiście nadal chcę! - by polska reprezentacja wzorowała się na "Los Ticos". Ale nawet w najśmielszych snach nie podejrzewałbym, że wygrają tę grupę!
Jaki trener w fazie grupowej najbardziej Ci zaimponował?
Miguel Herrera, bo pokazuje, czym różni się selekcjoner reprezentacji od trenera klubowego. Prowadzenie kadry nie polega na tym, by powoływać piłkarzy najlepszych na każdej pozycji, tylko najodpowiedniejszych, pasujących do wizji trenera.
A Herrera ma ją wyjątkowo klarowną. Swój zespół oparł na piłkarzach których zna z ligi meksykańskiej. Kluczowe role w jego systemie 5-3-2 spełniają wahadłowi obrońcy - Miguel Layun i Paul Aguilar - których jeszcze w zeszłym roku prowadził w zespole Club America.
W decydującym o awansie meczu z Chorwacją (3-1) jego podopieczni najpierw bronili się w świetnym stylu, by w drugiej połowie zdominować Chorwatów i wyprowadzić trzy zabójcze ciosy.
