Martwiliśmy się przez pierwszy kwadrans, który mógłby posłużyć za ilustrację tezy o wyższości piłki klubowej nad reprezentacyjnej - oto wyczynowcy z czołowych lig europejskich w strojach narodowych rozgrywali mecz bezwydarzeniowy, wolny, wyzuty z jakiejkolwiek kreatywności. Ciszę rozerwał dopiero Kamil Grosicki, nasz nieoceniony turboskrzydłowy, którego rajdy rozkołysały i stadion, i duńską defensywę. I prędko okazało się, że Polacy powoli obejmują kontrolę nad meczem i odzyskują swoją tożsamość z Euro 2016. Tożsamość drużyny opanowanej, rozważnej, cierpliwej, pewnej siebie, unikającej niechlujstwa oraz wszelkich ruchów nieprzemyślanych.
Tego wszystkiego zabrakło przed miesiącem w Kazachstanie, gdzie Polacy dali się wciągnąć Kazachom w awanturę, choć w sytuacji byli wybitnie komfortowej, prowadzili wszak dwoma golami. Sobotni wieczór na Stadionie Narodowym długo pozwolał jednak wierzyć, że tamten mecz był błędem w matriksie, przypadkowym wybrykiem zawodowców, którym przytrafił się moment roztargnienia. Gdyby nie odosobnione indywidualne błędy Kamila Glika, do przerwy Duńczycy przesuwaliby tylko jałowo piłkę wokół wrogiego pola karnego.
Występ tego ostatniego to najbardziej przykre wspomnienie z tego wieczoru, i nie chodzi tu jedynie o samobójczego gola - takie nieszczęścia chodzą po obrońcach, przytrafić się mogą każdemu. O Glika chyba możemy być jednak spokojni, to wykidajło o ustabilizowanej formie, raczej nie będzie grzeszył notorycznie. Ważniejsze, że przyzwoicie wypadł jego partner Thiago Cionek, udowadniając, że wbrew powszechnym obawom, istnieje życie bez Michała Pazdana.
Takich obiecujących drobiazgów było więcej - widzieliśmy na przykład zachęcającą aktywność inicjującego akcje Piotra Zielińskiego, co zdaje się o tyle istotniejsze niż mordercza skuteczność Roberta Lewandowskiego oraz szaleństwa Grosickiego, że do nich przywykliśmy, niepokoiliśmy się natomiast, że reprezentacji brakuje głębi. Że Adam Nawałka dysponuje jedenastoma niezawodnymi, których otaczają gracze przydatni głównie na treningach, stąd lęk - niektórzy dodaliby: paniczny - selekcjonera przed dokonywaniem zmian. Nie, to nieprawda, drużyna zniosła na Narodowym i przeciętną dyspozycję Grzegorza Krychowiaka, i wypadnięcie z kadry meczowej uziemionego w Leicester Bartosza Kapustki. I to nie zniosła w zderzeniu z teoretycznie najgroźniejszym rywalem w grupie.
Owszem, trochę nerwów się najedliśmy, Polacy konsekwentnie utrwalają wizerunek drużyny, która świetnie zaczyna, a słabo kończy, można by nawet przekonywać, że problem narasta - podczas Euro 2016 oddawała prowadzenie jednobramkowe, w Astanie roztrwoniła dwubramkowe, tym razem spokoju nie zagwarantowało nawet trzybramkowe. I samobój Glika ewidentnie ją sparaliżował. Tamten pechowy epizod - powtórzę: nie będący skutkiem fundamentelnego problemu reprezentacji. Duńczycy na dobrą sprawę nigdy nie zbliżyli się jednak do remisu. Polski matrix znów działa?
Adam Nawałka komentuje mecz. Mówi też o kontuzji Milika
Polacy wygrali, ale nie są liderami. Ależ wyrównana grupa! [SYTUACJA W GRUPIE]
Selekcjoner rywali: Różnicą między Polską a Danią był...
Przyznaliśmy dwie szóstki! Ale jest też jedynka i dwójka [OCENY]
Polacy ciągle popełniają te same błędy. Niespodziewani bohaterzy [WNIOSKI]
Lewandowski u Nawałki lepszy niż Ronaldo i Messi w swoich reprezentacjach!
Reprezentacja się rozwija pod każdym względem. Idealne zmiany Nawałki!
Zwycięski dreszczowiec! Hat-trick Lewandowskiego, znakomity Grosicki
Gol Lewandowskiego prawie identyczny jak słynne trafienie Laty [WIDEO]
Jaglana nagroda dla Lewandowskiego, Hajto podaje skład [MEMY PO POLSKA - DANIA]
![Co za mecz w ekstraklasie! Absurdalne gole! Czekali na to 7 lat [WIDEO]](https://bi.im-g.pl/im/2e/79/1d/z30904622II,gol-Danny-ego-Trejo-w-meczu-Korona-Kielce---Radomi.jpg)
