Ikona sportu to nie tylko ktoś, kto kolekcjonuje tytuły. To także sportowiec, który inspiruje i udowadnia nam, że naprawdę nie ma rzeczy niemożliwych.
Gdyby równo rok temu ktokolwiek powiedział, napisał, że Robert Kubica poprowadzi bolid Formuły 1 i to najnowszej generacji, popatrzylibyśmy na niego z niedowierzaniem. Nic nie wskazywało na to, że to jest w ogóle możliwe.
Po porzuceniu rajdów w 2016 roku Kubica nastawił się na powrót na tor, ale wejście na sam szczyt motorsportu wciąż wydawało się tak bardzo odległe. Decyzje wielkich koncernów motoryzacyjnych sprawiły, że nagle liczba dobrych propozycji dla Kubicy się zmniejszyła. A gdy już się okazało, że jest szansa i to na start w legendarnym wyścigu 24 godziny Le Mans, to zespół okazał się kompletnie nieprzygotowany do sezonu.
Kilka dni przed Wielkanocą Kubica znów znalazł się na zakręcie. Ale chyba nikt nie spodziewał, że wyjedzie z niego na pełnym gazie. Rękę wyciągnął zespół, który najbardziej ucierpiał na rajdowym wypadku Polaka z 2011 roku, czyli Renault. Kubica został sprawdzony dwa razy za kierownicą auta z 2012 roku, a potem przyszło zaproszenie na oficjalne testy na Hungaroringu. To tam mały Robert był pierwszy raz na GP F1, to tam debiutował jako kierowca F1. Wreszcie, to tam wrócił do gry o fotel w F1.
W Renault mu się to nie udało, bo do gry weszła wielka polityka. Ale o Kubicy było już głośno i Polaka zechciał sprawdzić Williams. I znów były testy w starym aucie i kolejne zaproszenie do jazdy samochodem najnowszej generacji. Na start w wyścigu wciąż czekamy.
Hollywoodzkiego zakończenia na razie nie ma, ale Kubica pokazał, że niemożliwe nie istnieje. Mając tak uszkodzone ciało (nie w pełni sprawna jest jego prawa ręka, ma kłopoty z biodrem), które dostarcza wielu trudności w życiu codziennym, i ponad sześcioletnią przerwę w kierowaniu bolidami F1 jest w grze o miejsce w elicie światowego sportu, a jego historią żyje cały świat. To co osiągnął w ostatnich miesiącach jest wielkim sukcesem, przede wszystkim jego samego.
ZAGŁOSUJ NA IKONĘ SPORTU 2017
