Elizabeth Revol udzieliła długiego wywiadu. "Powiedziałam Tomkowi, że przyleci po niego helikopter"

Revol zdobyła szczyt z Mackiewiczem w czwartek 25 stycznia ok. godziny 18.00. Radość była jednak bardzo krótka. - Tomek powiedział mi, że nie widzi niczego - zdradziła Revol. Oboje natychmiast zaczęli schodzić z góry, ale nie było to łatwe. - W pewnym momencie nie mógł oddychać i zdjął z twarzy maskę zabezpieczającą przed niską temperaturą. Zaczął zamarzać. Jego nos stał się biały, a potem ręce i stopy.

Mackiewicz nie miał sił na to, by powrócić do obozu. Następnego dnia rano sytuacja była jeszcze bardziej dramatyczna. - Z jego ust ciągle ciekła krew - powiedziała Revol. Były to objawy ogólnego obrzęku i choroby wysokościowej. Śmiertelnej, jeśli chory nie trafi natychmiast pod opiekę lekarza.

- Wtedy ostrzegłam wszystkich, ponieważ Tomek nie mógł zejść samemu - powiedziała Revol. - Przekazano mi, że powinnam zejść na wysokość 6000 metrów. Wtedy helikopter wziąłby Tomka z wysokości 7200 m. To nie była moja decyzja, zostało mi to narzucone.

Wtedy Revol powiedziała Mackiewiczowi: - Słuchaj, helikoptery przylecą popołudniem, ale ja muszę zejść. Przyjdzie po ciebie ratunek.

Francuzka wysłała swoją lokalizację, zabezpieczyła Polaka najlepiej jak to możliwe i zeszła "nie biorąc ze sobą niczego, nawet namiotu. Helikoptery miały przylecieć popołudniu". Działo się to w piątek, a Revol została uratowana dopiero w niedzielę.

Revol cały czas wierzyła, że pomoc nadejdzie bardzo szybko. Jednak musiała spędzić noc na wysokości 6800 m. - Drżałam z zimna, ale nie byłam zdesperowana. Bardziej bałam się o Tomka, który był w gorszym stanie - mówi Revol.

I wtedy Francuzka miała halucynacje. Wyobraziła sobie, że ktoś przyniósł jej gorącą herbatę, a ona w ramach podziękowania musiała oddać buta. Z tego względu trzymała stopę na przeraźliwym mrozie (temperatura przekraczała -60 stopni Celsjusza) przez pięć godzin. Teraz Revol może ją stracić. Francuzka postanowiła potem zupełnie się nie ruszać, by nie tracić ciepła.