25 polskich sportowych sukcesów ostatnich 25 lat. Co nas emocjonowało najbardziej?

W 2006 roku polscy siatkarze odnieśli największy sukces od d złota olimpijskiego drużyny Huberta Wagnera. Na mistrzostwach świata w Japonii zajęli drugie miejsce ulegając w finale fenomenalnym Brazylijczykom.
- Gdy wchodzę do pizzerii w Warszawie, klienci wstają i biją mi brawo. Gdziekolwiek zresztą jem, nie płacę, bo właściciel macha rękami i woła, że firma stawia - opowiadał argentyński trener Raul Lozano.
Do liderów kadry należeli Paweł Zagumny, Piotr Gruszka i Mariusz Wlazły. Trzy lata później bez Wlazłego i Lozano prowadzeni przez Daniela Castellaniego Polacy zostali mistrzami Europy.

w 2012 roku Radwańska osiągnęła swój największy jak dotychczas (ma dopiero 25 lat) sukces. W finale Wimbledonu okazała się być tylko o jednego seta gorsza od wielkiej Sereny Williams.
Choć nie udało jej się dotąd triumfować w turnieju wielkoszlemowym, to ma na koncie 14 innych wygranych w turniejach WTA. Niezależnie czy schodzi z kortu pokonana czy zwycięska, zachwyca kibiców na całym świecie swoimi technicznymi umiejętnościami i inteligencją na korcie.

Po latach doczekaliśmy się wielkich sukcesów w tym sporcie. Podopieczni Bogdana Wenty zdobyli srebro MŚ w 2007 roku i brąz w 2009, dostarczając niesamowitych emocji kibicom.
"Cud w Zadarze! Gramy w półfinale!" - pisała "Wyborcza" po zwycięstwie Norwegami 31:30 na MŚ 2009. Do końca zostało 15 sekund. Remis nie dawał awansu ani nam, ani Norwegom, ale to oni mieli piłkę. Trener Bogdan Wenta poprosił o czas. "Jak wycofają bramkarza, trzeba przerywać akcję i mamy pustą bramkę. Tylko spokojnie, jest dużo czasu." To ostatnie zdanie przeszło do historii. Norweg po wznowieniu gry stracił piłkę, dopadł do niej Artur Siódmiak i rzutem spod własnej bramki na osiem sekund przed końcem zapewnił zwycięstwo.

Miał zaledwie 21 lat, kiedy w Atlancie zdobył złoto w prestiżowej klasie Finn. Wydawało się, że może zdominować w swojej specjalności przez lata. Wygrywał wiele PŚ i innych zawodów, ale z kolejnych igrzysk przywiózł już tylko jeden medal, brązowy zdobyty w Atenach. Cieszył się z niego tak, że z radości wyskoczył do wody.
Jeden z ambasadorów żeglarstwa w Polsce i polskiego sportu na świecie.

Śledziliśmy wraz z całą Polską jego postępy w F1: pierwsze testy, pierwszy start w GP, pierwsze punkty. Polak przebijał się szybko i w 2008 roku wygrał GP Kanady. Mówiło się o przejściu do Ferrari i walce o mistrzostwo, ale na drodze stanął wypadek i bardzo poważny uraz ręki.
Kubica się jednak nie poddał. Choć nie jest w stanie wytrzymać trudów F1, startuje w rajdach WRC. Pierwsze punkty już zdobył, czekamy na więcej.

Dawniej były tylko pojedyncze nazwiska: Artur Wojdat, Rafał Szukała, Alicja Pęczak. Jednak na początku XXI wieku o polskiej szkole pływania zrobiło się głośno. Otylia Jędrzejczak biła rekord świata na 200 m motylkiem i zdobyła trzy medale igrzysk w Atenach, ale już z MŚ i ME Polacy wracali z workiem medali. Zdobywali je między innymi  Paweł Korzeniowski, Bartosz Kizierowski i Mateusz Sawrymowicz, a ostatnio Konrad Czerniak i Radosław Kawęcki.

Polacy byli wicemistrzami olimpijskimi, ale to pokolenie nie osiągnęło później sukcesów ulubionej dyscyplinie w naszym kraju, piłce nożnej. Po latach znów graliśmy na Mś i Euro, ale nigdy nie udało się wyjść z grupy, nawet gdy rywale wydawali się do przejścia.
Największe powody do dumy dawały więc indywidualne występy. Jerzy Dudek zatrzymał Milan w pamiętnym finale Ligi Mistrzów, w którym obronił dwa karne w konkursie jedenastek, a Robert Lewandowski wbił cztery gole wielkiemu Realowi Madryt w półfinale w sezonie 2012/13. O Polakach pisał cały świat!

W latach 2003 i 2005 polskie siatkarki nie miały sobie równych w Europie. Prowadzone przez Andrzej Niemczyk Polki potrafiły pokonać wszystkie rywalki, ze świetnymi Rosjankami włącznie.
Liderkami kadry były Małgorzata Glinka i Katarzyna Skowrońska, które zrobiły potem wielkie międzynarodowe kariery.

Andrzej Gołota miał wszystko, by zostać mistrzem świata wagi ciężkiej. Kolejne porażki pokazały jednak, że nie był na to gotowy psychicznie.
Polacy Gołotę uwielbiali. Jego walki śledziły przed telewizorami po nocach setki tysięcy Polaków, podobnie jak pojedynki Tomasza Adamka. Ambitny bokser w Podkarpacia chciał być mistrzem wagi ciężkiej, ale jemu zabrakło do tego warunków fizycznych. Jego największym sukcesem pozostanie pas WBC w kategorii półciężkiej.

Aneta Konieczna (dawniej Pastuszka) to ewenement w polskim sporcie. Zdobyła medal igrzysk na trzech kolejnych imprezach: brązy w Sydney i Atenach i srebro w Pekinie w dwójce na 500 m. W Londynie jej passę kontynuowała koleżanka z kajaka z Pekinu, Beata Mikołajczyk, które zdobyła brąz w parze z Karoliną Nają.
Kajakarze zawsze lepiej wypadają na MŚ niż na igrzyskach, ale z drugiej nieprzerwanie od igrzysk w Seulu przywożą przynajmniej jeden medal.

Polacy kontynuowali dawne tradycje i w podnoszeniu ciężarów zawsze mieli mocnych liderów kadry. Adrian Zieliński nie miał sobie równych w Londynie, gdzie medal zdobył także Bartłomiej Bonk. Wcześniej cieszyliśmy się z sukcesów Szymona Kołeckiego i Agaty Wróbel.

Paweł Nastula, Ryszard Wolny i Andrzej Wroński zdobyli złote medale i po dwóch pierwszych dniach igrzysk w Atlancie Polska prowadziła w klasyfikacji medalowej. Amerykańska telewizja NBC, żeby móc pokazać, że na czele są Amerykanie, zmieniła nagle zasady punktacji - zamiast złotych medali ważniejsza była suma wszystkich.
Ostatnio po latach do ich sukcesów nawiązali nieśmiało Agnieszka Wieszczek i Damian Janikowski.

Reprezentują Polaków w dyscyplinach, które są mniej popularne, ale raz na cztery lata oglądają je wszyscy. Renata Mauer-Różańska w strzelectwie, Leszek Blanik w gimnastyce czy Arkadiusz Skrzypaszek w pięciobój nowoczesnym zdobywali złota na igrzyskach, ale nigdy nie osiągnęli statusu gwiazd sportu.
Często jednak takie medale przychodziły nieoczekiwanie i przez to cieszyły podwójnie.