Szwajcarzy przystępowali do finału jako niepokonani na tych mistrzostwach. Ze Szwecją grali wcześniej w grupie i zwyciężyli 3:1. Po drodze do ostatniego spotkania ograli też m.in. USA, Kanadę i Czechy. Bukmacherzy przed turniejem nie dawali im żadnych szans. Za postawioną złotówkę można było wygrać nawet 60. To był drugi finał dla Helwetów - ostatni raz o złoto grali w 1935 roku.
Mecz ze Szwecją zaczęli świetnie - już w czwartej minucie prowadzenie dał im Roman Josi. Przy tej bramce zawinił szwedzki bramkarz Jhonas Enroth. Dalej grali już tylko Szwedzi. Wykorzystywali grę w przewadze, z przodu świetne akcję konstruowali bracia Sedinowie. Kolejne bramki dobijały Szwajcarów. W pierwszej tercji do bramki Gerbera trafili Gustafsson i Henrik Sedin.
Tak słabej Szwajcarii na tych mistrzostwach jeszcze nie oglądaliśmy. Przed meczem zawodnicy występujący z białym krzyżem na piersiach mówili, że grają na luzie i czerpią z gry ogromną przyjemność. Ze Szwedami nie było tego widać. Przez dziesięć pierwszych minut drugiej tercji nie umieli wyprowadzić krążka ze swojej strefy obronnej. W tej partii - szczęśliwie dla Szwajcarów - gole nie padły.
Trzecia tercja to już popis gry Szwedów. Kolejne gole dołożyli Henrik Sedin, Hjalmarsson i Eriksson. Bramka tego ostatniego na 4:1 wzbudziła trochę kontrowersji, bo krążek wpadł do siatki Szwajcarów po tym, jak odbił się od łyżwy Szweda. Sędziowie obejrzeli powtórkę i zdecydowali, że nie było to celowe zagranie.
Szwedzi zostali mistrzami świata po raz 9. w historii. Pokazali, że turniej rządzi się swoimi prawami - w grupie przegrali i ze Szwajcarią i z Kanadą, a później pokonali ich w play-off.
Najlepszym graczem meczu został Jhonas Enroth, który błędzie przy pierwszej bramce bronił jak natchniony.
Brązowy medal mistrzostw świata zdobyli Amerykanie, którzy w rzutach karnych pokonali Finów.
