Kalendarium Adama Małysza

3 grudnia 1977 - data urodzin. Jako trzylatek próbował sił na nartach zjazdowych, ale od najmłodszych lat interesowały go skoki. Treningi rozpoczął w wieku sześciu lat pod okiem wujka Jana Szturca w klubie KS Wisła. Początkowo mały Adaś skakał na skoczni o punkcie konstrukcyjnym K10. Podczas jednego z treningów Małysz wyskoczył dzielnie z progu, a wylądował parę metrów dalej, w samych skarpetkach - buty z nartami zgubił gdzieś podczas lotu. Nie zraził się tym, a mając zaledwie dziesięć lat, potrafił pofrunąć na 60 m.

1984 - rozpoczął naukę w podstawówce. Trenował w tym czasie kombinację norweską i należał do szkolnej sekcji piłkarskiej. Potem poszedł do zawodówki ze specjalnością blacharz dekarz.

1993 - zdobył brązowy medal mistrzostw Polski w starszej kategorii juniorów.

1994 - jako junior wywalczył mistrzostwo Polski seniorów na średniej skoczni i wicemistrzostwo dużej w Zakopanem. Zdobył także wicemistrzostwo Polski juniorów w kombinacji. W tym roku miał w Zakopanem upadek, w wyniku którego skręcił lewą stopę. Skutki tego widać do dziś - przy lądowaniu często ucieka mu lewa noga.

Koniec 1994 - trener Szturc zdecydował, że ze względu na swoją drobną budowę porzuci kombinację norweską i poświęci się tylko skokom.

Sezon 1994/95 - został przyjęty do kadry prowadzonej przez Czecha Pavla Mikeskę i zadebiutował w pierwszych poważnych zawodach międzynarodowych - Turnieju Czterech Skoczni. Wyjazd sponsorowali wspólnie Mikeska i sąsiedzi Małyszów. Adaś nie zawiódł - w Innsbrucku był 17.

1995 - po raz pierwszy startuje w MŚ. W kanadyjskim Thunder Bay zajął 11. miejsce na średniej i 10. na dużej skoczni.

16 marca 1996 - pierwsze zwycięstwo w zawodach PŚ na skoczni w Holmenkollen. W tym samym roku stanął na podium także w Iron Mountain (drugi), w Falun (drugi) i w Lahti (trzeci). W klasyfikacji generalnej PŚ był siódmy.

Sezon 1996/97 - Małysz wygrywa w Sapporo i Hakubie, jest drugi w Bischofshofen i trzeci w Engelbergu.

14 czerwca 1997 - bierze ślub z koleżanką ze szkoły Izabelą Polok. 31 października urodziła się ich córka Karolina.

1998 - debiutuje w igrzyskach. W japońskim Nagano na średniej skoczni był 51., a na dużej - 52. Mistrz miał kryzys, skakał fatalnie, kariera sportowa zeszła na dalszy plan - najważniejsza jest rodzina. Myślał o rzuceniu skoków i pracy jako dekarz. Sytuacja zmieniła się, gdy Mikeskę zastąpił Apoloniusz Tajner, który zaprosił do współpracy psychologa dr Jana Blecharza i fizjologa prof. Jerzego Żołądzia.

Sezon 1999/2000 - znów regularnie punktuje w PŚ.

Sezon 2000/01 - w Kuopio na inaugurację PŚ wygrał serię kwalifikacyjną, ale przed konkursem został zdyskwalifikowany za zbyt długie narty (o 7 mm).

4 stycznia 2001 - jako pierwszy Polak w historii wygrał w Innsbrucku konkurs Turnieju Czterech Skoczni

6 stycznia 2001 - najlepszy w ostatnim konkursie TCS i - znów jako pierwszy Polak w historii - wygrał cały Turniej. Ustanowił rekordy skoczni w Garmisch-Partenkirchen i w Innsbrucku, jako pierwszy skoczek zebrał w czterech konkursach ponad 1000 pkt., jako pierwszy pokonał drugiego w klasyfikacji łącznej TCS różnicą ponad 100 pkt. Potem dwukrotnie wygrał zawody PŚ w lotach w czeskim Harrachovie, a po kolejnym zwycięstwie w Salt Lake City został liderem już do końca sezonu - PŚ. Był pierwszym polskim zdobywcą Kryształowej Kuli.

19 lutego 2001 - zdobył swój pierwszy medal MŚ - na dużej skoczni w Lahti jest drugi.

23 lutego 2001 - został złotym medalistą MŚ na średniej skoczni. Były to pierwsze krążki MŚ dla Polski od 1978 r., kiedy Józef Łuszczek wywalczył złoto w biegu na 15 i brąz na 30 km.

Lato 2001 - wygrał Letnią Grand Prix.

Sezon 2001/02 - był bezkonkurencyjny w zawodach poprzedzających TCS - z dziewięciu wygrał sześć. Potem nastąpił spadek formy, a bezkonkurencyjny przez wiele tygodni był Niemiec Sven Hannawald.

10 lutego 2002 - brązowy medal igrzysk w Salt Lake City na dużej skoczni. Był to pierwszy krążek olimpijski dla Polski od 1972 r. (złoto skoczka Wojciecha Fortuny).

13 lutego 2002 - zdobył wicemistrzostwo olimpijskie na średniej skoczni i został jedynym polskim zawodnikiem, który wywalczył dwa medale podczas zimowych igrzysk.

15 marca 2002 - decydujące o zwycięstwie w PŚ zawody w Trondheim. Małysz wygrał tam z Hannawaldem - był drugi, a Niemiec trzeci. Dzięki temu na dwa konkursy przed końcem sezonu po raz drugi z rzędu zapewnił sobie triumf w klasyfikacji generalnej.

Sezon 2002/03 - Małysz znowu ścigał się z Hannawaldem. Wygrał trzy konkursy, Niemiec triumfował sześciokrotnie, ale to Adam zgromadził więcej punktów i wywalczył trzecią Kryształową Kulą. Tego nie dokonał żaden inny skoczek w historii.

22 lutego 2003 - niezapomniane MŚ w Val di Fiemme. Na dużej skoczni deklasuje rywali, zdobywając złoto i ustanawiając rekord obiektu (136 m).

28 lutego 2003 - znów deklasuje rywali, tym razem na średniej skoczni (znów bije rekord - 107,5 m). Jako pierwszy skoczek od 29 lat został podwójnym mistrzem świata. Trenerzy innych ekip mówili, że jego skoki są "nie z tej planety".

Sezony 2003/04 - kryzys. W TCS był dopiero 19., a w MŚ w lotach - 12. W konkursach często zajmował miejsca w drugiej dziesiątce, a w Hakubie nawet nie zakwalifikował się do serii finałowej. Nie zawiódł jednak swoich kibiców w Zakopanem - dwa razy był drugi (w sumie cztery razy stawał na podium).

Luty 2004 - groźny upadek w Salt Lake City (pękł mu kask, doznał wstrząśnienia mózgu) i opuścił kilka ostatnich konkursów. W klasyfikacji generalnej PŚ był 12.

Lato 2004 - Adam wygrywa letnie Grand Prix, zwyciężając w czterech z siedmiu konkursów.

Sezon 2004/05 - trenerem kadry został Austriak Heinz Kuttin, a forma Małysza trochę się poprawiła.

11 grudnia 2004 - po ponad półtorarocznej przerwie wygrał konkurs PŚ - w Harrachovie. Potem zwyciężał jeszcze w lotach narciarskich w Bad Mitterndorf oraz dwukrotnie w Zakopanem. W klasyfikacji generalnej PŚ zajął 4. miejsce, ale z MŚ w Oberstdorfie wraca bez medalu (szósty na średniej skoczni oraz 11. na dużej).

Sezon 2005/06 - znów rozczarowanie. W TCS jest dopiero 35. (startował w dwóch pierwszych konkursach, potem się wycofał), a na igrzyskach w Turynie 7. miejsce na średniej skoczni i 14. na dużej. Dopiero w końcówce sezonu wygrywa w Holmenkollen - po raz czwarty, co jest rekordem w historii rozgrywania PŚ na skoczni w Oslo. Na koniec sezonu PŚ jest dziewiąty.

Kwiecień 2006 - nowym trenerem kadry zostaje Fin Hannu Lepistoe, a Adam wraca do bardzo dobrego skakania.

Lato 2006 - po raz trzeci wygrywa letnie Grand Prix.

Sezon 2006/07 - trzykrotnie jest najlepszy w PŚ, trzykrotnie jest trzeci i takie też miejsce zajmuje w klasyfikacji generalnej. TCS kończy na 7. pozycji. W pierwszym konkursie MŚ w Sapporo - na dużej skoczni - jest czwarty.

3 marca 2007 - deklasuje rywali na średniej skoczni podczas MŚ w Sapporo. Drugi w konkursie Simon Ammann stracił do Polaka 21,5 pkt., czyli prawie 11 metrów! Na dużej skoczni Małysz był czwarty.

25 marca 2007 - Małysz po raz czwarty zdobywa Puchar Świata. Na finiszu skoczek z Wisły wygrał trzy konkursy w Planicy, dzięki czemu wyprzedził liderującego przez większą część sezonu Andersa Jacobsena z Norwegii.

11 marca 2008 r. - Polski Związek Narciarski zwalnia Hannu Lepistoe z posady trenera polskich skoczków. Sezon Pucharu Świata 2007/08 nie był dla Małysza udany. W Pucharze Świata zajął 12. miejsce

28 lutego 2009 r. - Polska drużyna zajmuje 4. miejsce w konkursie drużynowym mistrzostw świata. Obok Małysza startują: Stefan Hula, Kamil Stoch i Łukasz Rutkowski. To duży sukces nowego trenera skoczków - Łukasza Kruczka. Małysz nie jest jednak jego zawodnikiem. Po słabym początku sezonu zwrócił się o pomoc w przygotowaniach do sezonu olimpijskiego do Hannu Lepistoe.

10 marca 2009 r. - Po dwóch latach przerwy Małysz wraca na podium konkursu Pucharu Świata. 10 marca w Kuopio zajmuje 3. miejsce.

13 lutego 2010 r. - Małysz na podium igrzysk olimpijskich w Vancouver. Polak zajął drugie miejsce w konkursie skoków na skoczni K-95. Do zwycięzcy - Simona Ammanna stracił 7 pkt.

20 lutego 2010 r. - Małysz po raz trzeci wicemistrzem olimpijskim. W konkursie skoków na skoczni K-120 w Vancouver przegrywa tylko z Simonem Ammannem.

Październik 2010 Polak zajął trzecie miejsce w klasyfikacji Letniej Grand Prix. Wyprzedzili go kolejno - Kamil Stoch i Daiki Ito.

21 stycznia 2011 - Małysz odniósł pierwsze od prawie czterech lat zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata. W piątek w Zakopanem skoczył najdalej w 1. serii - 138,5 m i miał 4 punkty przewagi nad Freundem. W drugiej skoczył dziesięć metrów bliżej, ale mniejsze punkty ujemne za gorszy wiatr i przewaga po pierwszym skoku pozwoliła na 39. wygraną w PŚ.

26 lutego 2011 - Adam Małysz zdobył brązowy medal na skoczni normalnej K-95. Polak oddał skoki na odległość 97,5 m oraz 102,5 m. Był to 6. medal Małysza w MŚ i pierwszy brązowy. Złoty medal wywalczył Thomas Morgenstern.

3 marca 2011 - Po konkursie MŚ na dużej skoczni Małysz oficjalnie zapowiedział zakończenie kariery.

Copyright © Agora SA